Rozdział 145

Wiedział, że Damien nie blefuje i był w stanie wysłać swoich ludzi do klubu, którym był. Nie kosztowałoby to Damiena nic, a znalezienie jego lokalizacji było dla ludzi Damiena bardzo prostym zadaniem. Ostatnią rzeczą, jakiej chciał, było to, aby Damien miał swoich ludzi, którzy go publicznie zawstydzą, kiedy przyjdą i wyciągną go.

„Dobra, zajmę się tym. Daj mi chwilę.” Edwin w końcu wstał tam, gdzie siedział i podszedł do prywatnej części klubu, gdzie muzyki było znacznie mniej niż w głównym klubie.

„W tej chwili słyszę cię dobrze” – oznajmił Edwin, zajmując miejsce na jednej z kanap w sektorze prywatnym.