Rozdział 37

Przez cały czas trwania mojego wystąpienia nie wypowiedział ani słowa, a po zakończeniu śniadania odszedł.

„Nie powinnaś go naciskać, Tamia. Zrobił dla ciebie wiele wyjątków” – ostrzegł mnie Marcel, a ja milczałam. Co on wiedział o naciskaniu? Avery spojrzał na mnie, współczując mi.

Poczułam żal do siebie. Bycie odważną wobec Sylvestra było bezcelowe; po prostu załamałam się i płakałam. Theodore i Marcel nas przeprosili, podczas gdy Linda i Avery zostały.