Hoofdstuk 8

Deen

Ik kon het in haar ogen zien. Ze was net zo in de war als ik, of misschien nog wel meer. Ze loopt naast me, bijna joggend om gelijke tred met me te houden terwijl we terug naar het huis gaan. Haar ogen blijven laag, gefocust op haar voeten terwijl we verdergaan.

"Ga zitten." Zeg ik terwijl ik haar naar binnen begeleid. Ze aarzelt niet zoals ze deed bij Maonshine en neemt een van de lege stoelen. Ze zit met haar benen tegen elkaar aan. De mouwen van haar topje over haar handen getrokken. Haar gezicht is in onderwerping naar beneden gedraaid.