Κεφάλαιο 13 Σπάσιμο

Η Έλενα αγκάλιασε το σώμα της πιο κοντά για να προσφέρει κάποια ζεστασιά στο σκοτεινό και παγωμένο δωμάτιο. Είχε αρχίσει να χάνει τα ίχνη του πόσο καιρό ήταν εδώ.

Από μια μέρα, σε μέρες, ίσως και εβδομάδες, δεν ήξερε πια. Τις περισσότερες φορές, μετάνιωνε που προσπαθούσε να ξεφύγει από αυτή τη άθλια μοίρα στην οποία είχε γεννηθεί, επειδή τόλμησε να ονειρευτεί.

Ίσως, ο Λουίτζι να την άφηνε εδώ για να πεθάνει και να έλεγε στον μπαμπά της ότι αυτοκτόνησε ίσως ένα μήνα αργότερα.