Rozdział 223

Skinął głową z westchnieniem. „Jesteś bezpieczna. To się liczy”. Spojrzał na moje zakrwawione stopy. Zmarszczył brwi. „Przeszłaś całą drogę tutaj?”

Ja również skinąłem głową, zwieszając ją nisko. „Nie mam telefonu przy sobie i nie mam pieniędzy. Nie mogę wziąć taksówki!”

„ Nie możesz do mnie zadzwonić, żebym cię odebrał?” Zamknął oczy z frustracji, a potem westchnął. „Zapomnij o tym. Nie przemyślałem tego”.