Κεφάλαιο 10

Του χαμογελάει πικρά, κρατώντας το βλέμμα του, αφήνοντας τον πόνο στην καρδιά της να το ελέγξει πλήρως. Τα πόδια της κινούνται με ένα αργό τρέμουλο κάτω από το τραπέζι και δαγκώνει τα δάκρυά της, ελπίζοντας ότι ο πόνος της δεν είναι τόσο εμφανής στη φωνή της.

«Αν είμαι ΑΚΟΜΑ η Λούνα σου, πότε θα πάψω να είμαι αυτή, Άλφα;»

«Τι εννοείς με αυτό;» Ο Τέιτουμ την κοιτάζει περίεργα.