Rozdział 4

Spojrzenie Aleksandra było mroźne i spokojne. „Co masz na myśli?” Sophia odważnie spojrzała mu w oczy. „Rozwiedźmy się”.

Była w nim zakochana od trzech lat. Wszystko, czego pragnęła, to czysty związek. Teraz, gdy ich małżeństwo zostało skażone, odmówiła kontynuowania tego w ten sposób.

Wyraz twarzy Aleksandra stał się ponury.

Za nim odezwał się Colin, niezadowolony. „Sophia York. 25 lat. Z Fenicji z Norvanii. Ma ojca alkoholika skłonnego do przemocy domowej oraz matkę i brata, którzy są hazardzistami pogrążonymi w długach”.

Sophia rzuciła Colinowi zdziwione spojrzenie.

Colin, nie przejmując się tym, kontynuował: „Rzuciłaś szkołę w dziewiątej klasie i zostałaś oszukana przez mężczyzn w Internecie, a następnie pracowałaś jako dziewczyna do towarzystwa w barze karaoke.

„Następnie, mając 20 lat, wyszłaś za mąż za 80-letniego mężczyznę i zostałaś wdową niecałe dwa lata później, nie odziedziczając niczego”.

Mimo to Colin miał więcej do powiedzenia. „W najlepszym razie miałeś wykształcenie podstawowe i od tamtej pory nic nie osiągnąłeś. Byłeś również zamieszany w prostytucję i zostałeś złapany na gorącym uczynku dwa razy.

„Poza tym miałaś 15 zabiegów kosmetycznych, trzy zabiegi na choroby przenoszone drogą płciową i 32 chłopaków, nawet pięciu naraz, a także niezliczoną ilość innych partnerów seksualnych”.

„Wróciłaś do Norvanii trzy lata temu i celowo zbliżyłaś się do pani Morrison. Potem zrobiłaś wszystko, co mogłaś, żeby poślubić kogoś z jej bogatej rodziny i zostać żoną generała Morrisona”.

Zimny pot spłynął po plecach Sophii, gdy słuchała opowieści o swojej obrzydliwej przeszłości.

Była w szoku.

Po ujawnieniu jej brudnej przeszłości Colin zadrwił: „Generał Morrison jest już darem od Boga dla osoby takiej jak ty. Jak możesz być na tyle bezwstydny, żeby poruszać kwestię rozwodu?”

Sophia poczuła, jakby ktoś zdarł z niej ubranie, pozostawiając jej jedynie wstyd. Zacisnęła pięści, a jej paznokcie boleśnie wbiły się w dłonie.

Tymczasem Aleksander wydawał się zupełnie niewzruszony. W końcu zgodził się na to małżeństwo tylko po to, by zadowolić babcię. Dla niego nie miało to żadnego znaczenia.

Z gorzkim uśmiechem Sophia wyjaśniła: „Panie Morrison, straciłam pamięć trzy lata temu. Słyszałam fragmenty o mojej przeszłości, ale tak naprawdę nie mogę sobie niczego przypomnieć”.

Następnie dodała: „Nie wiem, dlaczego podjęłam tak straszną decyzję, i jest mi przykro, że mogłeś poślubić tak okropną osobę z powodu swojej babci.

„Nie jestem godna bycia twoją żoną, więc weźmy rozwód”.

Alexander powoli podszedł do Sophii. Jego imponująca postawa niemal ją udusiła. Czując się nerwowo, podniosła wzrok i spotkała się z jego wzrokiem.

Alexander prychnął: „Dam ci znać, kiedy będę chciał rozwodu”.

Kim ją to uczyniło?

Zabawka, która sprawi przyjemność babci?

Oczy Sophii zaszły łzami z frustracji i powiedziała: „Nie wiem, jaką osobą byłam wcześniej, ale ja, obecna, nie zadowolę się małżeństwem bez miłości, a tym bardziej nie poświęcę swojej godności dla bogactwa”.

Alexander prychnął. „Jak śmiesz powoływać się na swoją godność?”

Sophia była przerażona jego odpowiedzią. Czy nie zasługiwała na ochronę swojej dumy? Jak bardzo nią gardził?

Odpowiedziała wyzywająco: „Panie Morrison, jeśli nie chce się pan ze mną rozwieść, to proszę zachowywać się jak wierny mąż. Powinien pan upewnić się, że w pańskim życiu nie ma innych kobiet oprócz mnie i żyć ze mną godnie”.

Kontynuowała: „Jeśli nie możesz tego zrobić, to omówię to z twoją babcią. Obiecuję, że nie będę ci niczego utrudniać”.

Twarz Alexandra natychmiast stwardniała. Zmarszczył brwi i spojrzał na nią gniewnie.

Jego nagła bliskość sprawiła, że Sophia zesztywniała, opierając się o wezgłowie łóżka.

Kuszący zapach otaczał ją, pozostawiając ją zakłopotaną, a jej serce zaczęło walić jak szalone. Jej twarz również się zarumieniła, a oddech stał się nieregularny.

„C-co robisz?” zapytała drżącym głosem.