Bölüm 27 Anında

Birisi kapımı çalıyor. Yüzümü yastığıma gömerek karşılık veriyorum. Babam olduğunu ve birkaç dakika sonra gideceğini biliyorum. Pazar sabahı bu kadar erken kapıyı çalan tek kişi o. Kiliseye gidiyor olmalı.

Tanrı karısını kurtarmamışken neden oraya gitmeye devam ettiğini anlamıyorum. Annesi oracıkta öldü ve Tanrısı onu kurtarmak için hiçbir şey yapmadı.

İstemeden, arabasının uzaklaşma sesini dinliyorum. Karnımda bir düğüm sıkışıyor ve yumruklarımı yatağa vuruyorum. Babam kiliseye gidecek ve dualara asla cevap vermeyen bir Tanrı'ya dua edecek.