Κεφάλαιο 4 Η γυναίκα νταής
ASHLEY
Η Γιασεμίν, η πειθαρχική έπαρχης στεκόταν δίπλα στην πύλη, και από το κακό χαμόγελο που μου άστραψε, ήξερα ότι δεν υπήρχε καμία διαφυγή για μένα.
«Ξέρεις σε αυτό το σημείο, νομίζω ότι πρέπει απλά να τα παρατήσεις με το πόσο αργοπορημένος έχεις γίνει».
Ήξερε τον λόγο για τον οποίο επέστρεφα πάντα, αλλά επειδή είναι η Jasmine, ποτέ δεν απέτυχε να επιδεινώσει μια ήδη χειρότερη κατάσταση.
Μια φορά κι έναν καιρό. Η Jasmine και εγώ ήμασταν καλύτερες φίλες. Ήμασταν κυριολεκτικά αδερφές ψυχές. Μετά η μαμά μου παντρεύτηκε τον Άλφα Βασιλιά, άρχισε να έρχεται η Γιασεμίν και αμέσως τράβηξε τα βλέμματα του Άξελ, άλλαξε και μαζί τους έκανε bullying.
Σκέφτηκα ότι όταν άρχισε να βγαίνει με τον Άξελ, θα του μιλούσε για να με αφήσουν ήσυχη, αλλά αντ' αυτού, η καλύτερή μου φίλη με εγκατέλειψε και ενώθηκε μαζί τους για να κάνουν τη ζωή μου κόλαση.
Η ιδιότητά μου ως θετή κόρη του άλφα βασιλιά της έδωσε άνοδο στην κοινωνική κλίμακα επειδή ήταν η καλύτερή μου φίλη, αλλά φρόντισε να με ρίξει στο χαμηλότερο επίπεδο όταν έγινε η κοπέλα του Άξελ.
Τώρα ήταν κάτι που δεν αναγνώριζα. Η Γιασεμί που ήξερα ήταν ένας άγγελος, αλλά αυτή ήταν ένας φυλαχτός του διαβόλου που η κύρια χαρά του ήταν να δείξω τα καλά μου .
«Είναι σχεδόν 9 το πρωί», συνέχισε, «θα πρέπει να ντρέπεσαι που αυτή είναι η ώρα που έρχεσαι στο σχολείο».
«Ξέρεις γιατί, Τζάσμιν», παρακάλεσα, «ξέρεις τον Άξελ και...»
«Ωχ, κλείσε την παγίδα σου, αλήτη, και βγάλε το όνομα του φίλου μου από το στόμα σου», με χτύπησε απότομα και με ισοπέδωσε με ένα βλέμμα τόσο ψυχρό που ένιωσα να τρέμω.
Έπειτα, ένα πονηρό χαμόγελο άγγιξε τις γωνίες των χειλιών της προτού στραφεί στους άλλους καθυστερημένους μαθητές. Ήταν γονατιστοί και ήταν κυρίως μικροί μαθητές.
"Ξέρετε τι; Παιδιά μπορείτε να πάτε στα μαθήματά σας. Εσείς οι ανώτεροι εδώ που δεν μπορείτε να πείτε τι είναι σωστό ή τι λάθος, θα κάνετε όλη τη δουλειά."
Τι;
Οι junior ήταν εξίσου έκπληκτοι με εμένα γιατί παρέμειναν γονατιστοί, με ερωτηματικά βλέμματα στα πρόσωπά τους.
«Είστε κουφοί; Εκείνη βρόντηξε: «Ή θέλεις να πάρω πίσω τα λόγια μου;»
Υπήρχαν ρεφρέν του όχι πριν σηκωθούν όλοι και διαλύθηκαν αμέσως.
«Γιασεμί, τι νόημα έχει…»
« Πρόσεχε πώς απευθύνεσαι στον πειθαρχικό νομάρχη σου, αργοπορημένη σειριακά», πλησίασε ακόμα πιο κοντά μου, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της σε μια τυπική κακή στάση κοριτσιού ενώ φυσούσε τα ούλα της σαν ηλίθια.
« Τώρα, όσον αφορά την τιμωρία σου, πρέπει να καθαρίσεις το κεντρικό αμφιθέατρο».
« Τι;» φώναξα, «Δεν μπορείς να είσαι σοβαρός».
Μου χαμογέλασε θριαμβευτικά: «Λοιπόν, είμαι και ξέρεις τι θα γίνει αν τολμήσεις να με αψηφήσεις».
Μου έκλεισε το μάτι πριν φύγει, κουνώντας τον ανύπαρκτο κώλο της.
Αυτό ήταν! Ήταν κόλαση στο σπίτι και κόλαση στο σχολείο γιατί η Jasmine και τα τρίδυμα δεν με άφηναν ήσυχο.
Πέρασα σχεδόν όλες τις ώρες του σχολείου καθαρίζοντας την αίθουσα. Υποτίθεται ότι έπρεπε να το καθαρίσω μετά τις ώρες του σχολείου, αλλά αυτό σήμαινε να επιστρέψω αργά στο σπίτι και να προκαλέσω την οργή των αγοριών.
Αυτό θα σήμαινε επίσης ότι θα έπρεπε να κοιμηθώ αργά γιατί θα είχα πολλή δουλειά να κάνω. Έτσι, το να χάσω μαθήματα ήταν το καλύτερο μου στοίχημα. Μπορούσα πάντα να αντιγράψω τις σημειώσεις και επειδή μάθαινα γρήγορα, θα μπορούσα να τον πιάσω γρήγορα.
«Πραγματικά δεν μπορώ να πιστέψω ότι η Jasmine σε κάνει να το κάνεις αυτό», η φωνή της Anita και η ηχώ της στη μεγάλη και ήσυχη αίθουσα σχεδόν με έκαναν να κατέβω από τη σκάλα που είχα ανέβει για να καθαρίσω τους τοίχους.
Δεν την άκουσα να μπαίνει.
"Ξέρεις τι; Πρέπει να την αναφέρεις ή κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να συνεχίσει να σου το κάνει και να ξεφύγει από αυτό."
«Και ξέρετε τι συνέβη την τελευταία φορά που της ανέφερα», απάντησα καθώς κατέβαινα από τη σκάλα.
Την τελευταία φορά που την κατήγγειλα, την καταδίκασαν οι καθηγητές και με ανέφερε στον Άξελ. Με τιμώρησαν αυστηρά. Με έβαλαν να γονατίσω πάνω σε θραύσματα ενός σπασμένου γυαλιού ενώ έβλεπαν μια σειρά. Όλο μου το σώμα πονούσε για μέρες και αυτή είναι μια εμπειρία που δεν θέλω να την επαναλάβω.
«Και σου έχω πει ότι όποτε οι γονείς σου είναι εκτός πόλης, μπορείς πάντα να έρχεσαι στο σπίτι μου, ώστε τα ωάρια του διαβόλου που αποκαλείς θετά αδέρφια να μην μπορούν να σε εκφοβίσουν».
"Αυτό δεν είναι λύση, Ανίτα. Τους ξέρεις. Μπορούν πάντα να με βλάψουν και στο σχολείο και δεν θέλω να είσαι στο ραντάρ τους."
«Αυτά τα μωρά; Ξέρεις ότι δεν τους φοβάμαι καθόλου. Και ξέρουν καλύτερα από το να με πληγώσουν».
Είχε δίκιο. Δεν θα της έκαναν κακό. Ήταν η κόρη του beta ενός ισχυρού πακέτου και είναι πραγματικά εκεί πάνω στην κοινωνική κλίμακα.
Ήμουν πραγματικά ευγνώμων για τη φιλία της Anita. Ήταν πάντα μοναχική από επιλογή, αλλά τότε, ξαφνικά ήταν ευγενική μαζί μου όταν ο Άξελ και τα αδέρφια του άρχισαν να με εκφοβίζουν.
Αρχικά, νόμιζα ότι ήταν μέρος μιας περίτεχνης φάρσας από τα τρίδυμα, αλλά έχει αποδειχθεί ότι είναι το καλύτερο πράγμα που μου έχει συμβεί ποτέ.
Η Anita θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί ως η πιο δημοφιλής φοιτήτρια στο Empire High, παρόλο που δεν την ενδιαφέρουν τέτοιες επιπολαιότητες. Αλλά ήταν ακόμα περίεργο γιατί αποφάσισε να γίνει φίλη μαζί μου όταν άνθρωποι όπως η Jasmine προσπαθούσαν να γίνουν φίλοι της για πάντα.
"Και εκτός αυτού, είμαι σχεδόν 18. Τα γενέθλιά μου είναι σε λιγότερο από ένα μήνα. Είμαι σίγουρος ότι θα βρω το ταίρι μου τότε και δεν θα χρειαστεί να ανησυχώ ξανά για τα τρίδυμα όταν ενηλικιωθώ.
"Ναι, εύχομαι πραγματικά να ζευγαρώσεις με την πιο ευγενική και αγνή ψυχή γιατί αυτό σου αξίζει."
"Ναι, σε ευχαριστώ πολύ, Ανίτα. Είσαι ένας Άγγελος."
"Και είσαι φίλος ενός αγγέλου. Τώρα, ας φάμε. Σου έφερα το μεσημεριανό."
Έβγαλε μερικά πακέτα με πιάτα και εγώ τσίριξα από ευτυχία. Δεν έφαγα σχεδόν τίποτα σήμερα το πρωί γιατί είχα ήδη αργήσει και ήμουν ήδη τόσο πεινασμένος.
«Μπορείς να αρχίσεις να τρως, θα συνεχίσω να τα καθαρίζω, μπορείς να έρθεις μαζί μου όταν τελειώσεις το φαγητό».
« Τι; Θέλεις να με βοηθήσεις στο καθάρισμα;»
Ρώτησα, αλλά ήταν μια ανόητη ερώτηση γιατί είχε ήδη αλλάξει σε μια φόρμα καθαρισμού.
«Φυσικά, δεν μπορώ να σε αφήσω να καθαρίσεις μόνος σου αυτό το μεγάλο μέρος».
« Σε ευχαριστώ πολύ, Ανίτα. Δεν μπορώ να σας ευχαριστήσω αρκετά.*
"Είσαι ήδη φίλος μου, οπότε φαντάζομαι ότι είναι αρκετό ευχαριστώ."
Έπιασε δουλειά και σχεδόν ταλάντευα το φαγητό.
Θα γινόμουν σύντομα 18. Έχω την Ανίτα, οπότε ίσως η ζωή μου να μην ήταν τόσο άσχημη.