Rozdział 10

Punkt widzenia Judy

„Boisz się mnie?” – zapytałem chłopaka, mrużąc oczy. „Czy nie jesteś w stanie sam zapytać mnie o moje imię?”

Matthew wyglądał na oszołomionego moją bezpośredniością. Nigdy nie byłam typem osoby, która owija w bawełnę, a jego byli nauczyciele byli najwyraźniej dokładnie tacy. Jego policzki przybrały jaskrawy odcień różu, gdy spojrzał na ziemię; Adam po prostu wyglądał na rozbawionego.