Rozdział 44 Czterdzieści cztery

Lucianne wzięła głęboki oddech, zanim zaczęła wygadywać bzdury. „Więc oboje już wiecie, że liczba nieuczciwych ataków w zeszłym roku była zdecydowanie najgorsza. A wniosków o pomoc po tych atakach było niewątpliwie sporo. Ale mniej niż 10% złożonych wniosków przeszło fazę „przeglądania”. A spośród naszych 132 sojuszników, którzy zostali zaatakowani w zeszłym roku, odkryliśmy, że tylko dwudziestu z nich otrzymało zatwierdzenie wniosków o pomoc. Ale tylko czterech z nich otrzymało środki na swoją grupę. Reszta nadal ma „oczekującą wypłatę środków” w swoim statusie. A teraz nadchodzi część, która naprawdę boli”.

Wzięła kolejny głęboki oddech i powiedziała: „Nazywamy pomoc hazardem, jak Koło Fortuny. A zdobycie środków jest jak trafienie jackpota. Więc grupy, które pomyślnie otrzymały środki, są zobowiązane do zorganizowania imprezy w grupie, tylko wśród swoich członków, aby uczcić swoje szczęście. I muszą wysłać zdjęcia jako dowód świętowania. Była taka impreza, która miała nawet własne stoisko Koła Fortuny, na którym członkowie stada mogli się bawić i zdobywać wszelkiego rodzaju używane rzeczy jako nagrody. To była prawdopodobnie najbardziej… kreatywna impreza stada zorganizowana w zeszłym roku.”

Obie kuzynki miały w sobie mieszankę bólu i gniewu. Lucianne dodała nieśmiało: „Przepraszam, że się śmiałam. Oboje ciężko pracujecie. Jestem pewna, że to była po prostu usterka w systemie lub coś takiego”.