Rozdział 21 Dwadzieścia jeden

Ku uldze Xandara i Christiana, Greg nie pojawił się na herbacie ani kolacji. Lucianne kontynuowała przedstawianie członków stada Królowi i jego zastępcy, ponieważ oboje zwracali uwagę na to, o co prosiło każde stado. Wilki były zaskoczone i wdzięczne za szansę, by je wysłuchać. Za każdym razem, gdy Lucianne wstawała, by wziąć trochę jedzenia lub napić się sama, członkowie stada, których nigdy wcześniej nie spotkała, podchodzili do niej z problemem, z którym zmagało się ich stado. Czuli się bardziej swobodnie, gdy najpierw spotkali się z nią sami, zanim zostali przedstawieni samemu Królowi.

Poczuła się zaszczycona, że może pomóc połączyć stado z ich Królem. Część, która jej przeszkadzała, to konieczność zaryzykowania spotkania z zarozumiałymi przywódcami stada. W takich sytuacjach zada im proste pytanie: „więc, czy możecie mi powiedzieć, jakiego rodzaju pomocy potrzebuje wasze stado?”, zanim zdecyduje, czy chce kontynuować rozmowę. Niektórzy Alfy i Gammy, których nigdy nie spotkała, po prostu się przedstawili, ponieważ chcieli ją poznać. Rozmowy były stosowne, więc zainteresowała się poznaniem tych, których jeszcze nie poznała.

Gdzieś w środku kolacji Xandar i Christian rozmawiali o pomocy, o którą prosiło stado Moonhowl po tym, jak łotrzykowie zniszczyli ich granice. Widząc, że członkowie stada nie potrzebują już zachęty, aby rozmawiać z Xandarem, Luc Ianne wstała, aby po raz drugi dolać sobie wody. Po napełnieniu szklanki oparła się na chwilę o stół z napojami, aby wziąć łyk i poświęcić chwilę ciszy dla siebie.