บทที่ 9
ออเดรย์
สีหน้าของเอ็ดวินมืดมนลง เขาไม่ได้แม้แต่จะมองลงไปที่เงิน แต่เขากลับเดินวนไปรอบโต๊ะ ร่างใหญ่ของเขาปิดกั้นแสงที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่างขณะที่เขาขังฉันไว้กับโต๊ะของเขา
"พูดอีกทีซิ" เขาคำรามเสียงต่ำและแหบพร่าในหูของฉัน
ออเดรย์
สีหน้าของเอ็ดวินมืดมนลง เขาไม่ได้แม้แต่จะมองลงไปที่เงิน แต่เขากลับเดินวนไปรอบโต๊ะ ร่างใหญ่ของเขาปิดกั้นแสงที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่างขณะที่เขาขังฉันไว้กับโต๊ะของเขา
"พูดอีกทีซิ" เขาคำรามเสียงต่ำและแหบพร่าในหูของฉัน