บทที่ 21

“นั่งลง” เอ็ดวินพูดพร้อมกับชี้ไปที่โต๊ะในครัวขณะเดินไปที่ตู้เย็น

ฉันทำตามที่เขาบอก นิ้วของฉันเอื้อมไปหยิบแว่นโดยสัญชาตญาณ ฉันสวมแว่นและมองไปรอบๆ พร้อมกับยิ้มเยาะเมื่อจู่ๆ ทุกอย่างก็ดูพร่ามัวลง

“สายตาของคุณแย่ขนาดนี้เลยเหรอ?” ฉันถาม