บทที่ 19

ฉันรู้สึกสงบมากจนทำความสะอาดได้ยาวถึงกลางดึกโดยไม่ได้ตั้งใจ ในที่สุดเท้าของฉันก็ปวด ฉันทรุดตัวลงบนเก้าอี้แล้วเอาหัวพิงกับโต๊ะ คิดว่าถ้าหลับตาสักครู่ ฉันก็จะทำงานต่อได้

แต่ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ฉันก็กำลังเคลิ้มหลับไป

มุมมองของเอ็ดวิน