บทที่ 14

ออเดรย์

ห้องเงียบสงัดจนได้ยินเสียงเข็มหล่นลงมา ฉันก็เงียบสนิทเช่นกัน แต่ฉันไม่ได้ยินอะไรเลยนอกจากเสียงเลือดที่พุ่งเข้ามาในหู

ฉันจ้องมองเอ็ดวินด้วยความตกใจ สงสัยว่าฉันเพิ่งได้ยินเขาพูดถูกหรือเปล่า เขาเพิ่งยอมรับจริง ๆ เหรอว่านอนกับฉันต่อหน้าทั้งชั้น