บทที่ 11

ออเดรย์และเอ็ดวิน

มุมมองของออเดรย์

ฉันเดินตามต้นเสียงนั้นไปและรู้สึกสั่นสะเทือนไปทั่วร่างกายเมื่อเห็นว่าเสียงนั้นมาจากกลุ่มของลินดา โอเมก้าตัวเล็กผมบลอนด์หยิกกำลังยกมือขึ้นและยิ้มอย่างอบอุ่นให้ฉัน