Rozdział 248 Masz moje błogosławieństwo

Dzieciaki tłoczyły się wokół Leah, każde chcąc zająć jej uda. Pamela tylko na nie patrzyła, nie wiedząc, czy powinna na nie krzyczeć, czy po prostu je zrugać i kazać im usiąść na sofie.

Ale najbardziej zaskoczyło ją to, że Leah Hayden była szczęśliwa. Była chętna, próbując posadzić wszystkie cztery na swoich udach.

„Ciociu Leah, nie powiesz im, żeby sobie poszli?” – wyjąkała Pamela. Te dzieciaki to coś innego. Potrafią być tak irytujące i należy je ostrzec, gdy zajdzie taka potrzeba.