Rozdział 566

„Rzeczywiście, że tak. Czy jest w tym jakiś problem?” Nonszalancka odpowiedź Jaspera niemal przyprawiła Javiera i Sophię o zawał serca.

Sophia z niechęcią patrzyła na obojętne spojrzenie Jaspera, gdy czaiła się za Javierem jak duch. Jej oczy miały złowieszczy charakter, jakby rzucała na Jaspera złą klątwę. Javier zatrząsł się ze złości, warcząc: „Jasper Beckett, zapomniałeś o swoich korzeniach?”

Jasper parsknął śmiechem. „Dzięki za ciągłe przypominanie mi, że jestem twoim synem. W przeciwnym razie mógłbym zapomnieć”.