Rozdział 73 Zaginiona księżniczka

Gdy Henry i Oliver odeszli, Alexander przeczesał sfrustrowaną dłonią włosy. „Dlaczego pozwalasz im wejść do posiadłości, Matko?” zapytał z irytacją. „Nie mogę nawet znieść widoku ich twarzy” mruknął pod nosem.

„Alexander, wiesz, że jest jedynym krewnym ze strony twojego ojca” – odpowiedziała Camille, a jej głos zabarwił się troską. „Kiedy wszyscy chcieli, żeby nas zniszczono i zabrano nam pieniądze i imperium po nagłej śmierci twojego ojca, Henry był tym, który stanął u mojego boku i walczył z nimi. Byłeś bardzo młody, a ja pogrążona byłam w głębokim żalu, nie w moich zmysłach. Bardzo nam pomógł. Nie mogłam się odwdzięczyć. Dlatego mu płacę, wiedząc, że potrzebuje pieniędzy”.

Jej serce było bardzo dobre dla wszystkich, dlatego ludzie wydawali się wykorzystywać jej dobroć. Nawet wybaczyła mężowi, że miał wiele romansów, gdy był z nią w związku małżeńskim, ponieważ nigdy nie chciała, aby jej dzieci wychowywały się w rozbitej rodzinie.