Rozdział 381 Pojednanie

Emma wtrąciła się, jej głos był pełen szczerego podziwu. „Widzę to, Sofio. Promieniujesz i wyglądasz piękniej. No, no! Ten blask po ślubie ci pasuje”, pochwaliła, a jej usta ozdobił uśmiech.

Sofia nie mogła nie być zaskoczona słowami Emmy. Emma nigdy nie była typem osoby, która składała pochwały, a Sofia wiedziała to na pewno. Rozejrzała się po pokoju, spodziewając się, że Kat czai się w jakimś mrocznym kącie, jej przenikliwe spojrzenie wwierca się w samą istotę Sofii. Jednak ku zaskoczeniu Sofii, Kat nigdzie nie było widać.

Ciekawość wzięła górę, Sofia zwróciła się do Carla, szukając odpowiedzi. „Gdzie jest Kat? Nie przyszła na przyjęcie?” Głos Sofii niósł nutę zdziwienia, ponieważ byłby to kolejny nieoczekiwany zwrot akcji, gdyby Kat rzeczywiście zdecydowała się nieobecność. Uczestnictwo w tych wyższych sferach było praktycznie modus operandi Kat. Nigdy nie przepuściłaby okazji do nawiązania kontaktów z dziedzicami bogatych rodzin — sztuki, którą Emma zaszczepiła w swojej córce od najmłodszych lat, co Sofia uważnie obserwowała podczas ich wspólnego wychowania. Oczy Carla przeskanowały tłum, a na jego twarzy pojawił się cień irytacji. „Tak, przyszła” – odpowiedział, a jego głos zabarwił się nutą frustracji. Jego spojrzenie zatrzymało się na Emmie, a wyraz twarzy domagał się wyjaśnień. „Gdzie jest Kat, Emma? Czy nie powinna przyjść i pogratulować Sofii?” Ton Carla niósł nutę wyrzutu, a jego rozczarowanie było widoczne w grymasie.