Κεφάλαιο 15

Η άποψη του Caleb

Μπορούσα να τη μυρίσω πριν καν δω το πρόσωπό της. Αμέσως ο λύκος μου ούρλιαξε, ο δικός μου. Η καρδιά μου σταμάτησε στο στήθος μου όταν πέρασε την πόρτα. Κόβει την ανάσα. Ακόμη και με φούτερ και ένα παλιό μπλουζάκι είναι το πιο όμορφο πλάσμα που έχω δει ποτέ. Είναι μακριά πόδια, με μακριά καστανά μαλλιά που πέφτουν με απαλούς κυματισμούς στην πλάτη της. Φαίνεται αδύνατη και στο πίσω μέρος του μυαλού μου αναρωτιέμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έφαγε.

Το άρωμά της είναι μεθυστικό, καλύτερο από τα καλύτερα κρασιά που έχουν παραχθεί ποτέ. Μου θυμίζει ηλιοφάνεια, γλαδιόλες, πεύκα και δεντρολίβανο. Μυρίζει σαν το δάσος την άνοιξη, αγνή, φυσική και δική μου. Ο λύκος μου εκλιπαρεί να βγει. Πρακτικά το απαιτεί. Θέλει να την πάρουμε στην αγκαλιά μας, να την κρατήσουμε και να μην την αφήσουμε ποτέ.