Κεφάλαιο 95

Η Αναστασία κοίταξε με βλέμμα τον Έλιοτ καθώς προσπαθούσε να τον απομακρύνει, και η φωνή της ήταν γεμάτη προειδοποίηση καθώς είπε: «Τι κάνεις, Έλιοτ;»

Το βλέμμα του άντρα ήταν σκοτεινό και βαθύ, σαν ένα γκρεμισμένο δοχείο με μελάνι. Έσφιξε τα δόντια του και γρύλισε: «Αναστασία, μπορώ να σε ικανοποιήσω αν χρειάζεσαι άντρα».

Ένα βουητό πέρασε από το μυαλό της Αναστασίας. Τι βλακείες λέει αυτός ο άνθρωπος;