Rozdział 2

W końcu zareagowałam na to, co mówił. Czułam, jakby moje uszy płonęły, gdy pośpiesznie uwolniłam się z jego uścisku, „Przepraszam...”

Z całych sił wytrzymałam ból w kolanach i wstałam. Rany wyglądały dość okropnie, choć na szczęście już nie krwawiły.

Spojrzał na mnie kątem oka. Jego wyraz twarzy był apatyczny. Niedługo potem odwrócił się, by wsiąść do samochodu i odjechał.

Byłem oszołomiony. Odrobina winy we mnie narastała.

Prawie wyznałam mu swoje uczucia jakiś czas temu. I okazało się, że jego dziewczyna go porzuciła, by poślubić mojego ojca.

To było po prostu śmieszne.

Kiedy wróciłem do szpitala, niebo było już ciemne.

Kulałam się, szukając lekarza, który pomógłby mi oczyścić rany. Zaraz po tym, jak zabandażowano ranę, pielęgniarka wsunęła głowę do drzwi i powiedziała do mnie: „Ning Jing, wróciłaś? Twoja mama jest na pogotowiu...”

Poderwałam się z miejsca i szybko zapytałam: „Co się stało? Na którym oddziale ratunkowym?” Pielęgniarka wyjaśniła: „Ja też nie jestem pewna. Myślę, że nagle miała trudności z oddychaniem. Jest na oddziale ratunkowym na 5. piętrze”.

W dość oszołomionym stanie pośpiesznie pobiegłam na pogotowie. Czułam, że mogę stracić coś bardzo ważnego, jeśli spóźnię się choć o krok.

Tak się złożyło, że w chwili, gdy dotarłem przed izbę przyjęć, drzwi się otworzyły. Lekarz wyszedł i powiedział z powagą: „Sytuacja twojej matki jest naprawdę mało obiecująca. Musimy przeprowadzić operację tak szybko, jak to możliwe. W przeciwnym razie, jeśli wpadniemy w kolejną taką sytuację jak dzisiaj, będzie w jeszcze większym niebezpieczeństwie”.

Poczułem coś w klatce piersiowej, jakby był tam wielki głaz. Szybko skinąłem głową i odpowiedziałem: „W porządku. Kiedy operacja będzie mogła się odbyć?”

Wziął teczkę od asystenta, rzucił na nią okiem i powiedział: „Można to zaplanować na przyszły czwartek. Kosztowałoby to około 200 000”.

„Okej, to proszę to dla nas zaplanować. Jeśli chodzi o pieniądze... Zapłacę tak szybko, jak to możliwe.”

Po wyrażeniu zgody poszłam do kasy sprawdzić saldo pozostałe na karcie medycznej mojej mamy. Zostało tylko trzy tysiące.

Po ostatnim doładowaniu karty medycznej nie zostało mi już wiele pieniędzy

Wróciłem na oddział szpitalny oszołomiony. To, co powiedział lekarz, rozbrzmiewało w mojej głowie.

Poczułam silną potrzebę płaczu, ale gdy zobaczyłam moją nieprzytomną matkę, podniosłam głowę, żeby powstrzymać łzy.

Wyjąłem telefon komórkowy i przeszukałem kontakty. Mój palec ostatecznie zatrzymał się na imieniu Ning Hairong.

Długo się wahałam, ale ostatecznie wyszłam z oddziału, żeby zadzwonić.

Bardzo szybko rozległ się zimny głos kobiety: „Ning Jing?”

To był Song Meiqian.

Po chwili ciszy zapytałem chłodno: „Gdzie jest mój tata?”

Wesołym głosem powiedziała: „Wypił dziś kilka drinków, bo jest w dobrym humorze – teraz odpoczywa. Czy czegoś potrzebujesz?”

Moje palce zbladły od tego, jak mocno zacisnęłam telefon komórkowy. „Pozwól mi z nim porozmawiać” – powiedziałam.

Zachichotała cicho. Jej ton był spokojny i pewny siebie: „Możesz mi powiedzieć, jeśli czegoś potrzebujesz — to nie ma znaczenia, bo on nie będzie z tobą rozmawiał”.

Stanęłam na korytarzu i zajrzałam do oddziału przez otwarte drzwi. Łzy napłynęły mi do oczu.

Moja matka wciąż leżała w szpitalu i nie byli jeszcze oficjalnie rozwiedzeni, ale mój ojciec już się z radością ożenił i nie chciał nawet odbierać od nas telefonów.

Wziąłem głęboki oddech i powiedziałem: „Moja mama potrzebuje operacji, a to będzie kosztować około 200 000. Powiedz to mojemu tacie, kiedy się obudzi”.

Powiedziała drwiąco: „Narobiłeś zamieszania podczas naszego ślubu dziś po południu, a teraz już prosisz o pieniądze? Nie uważasz, że jesteś raczej oburzający?”

To, co powiedziała, brzmiało wyjątkowo śmiesznie. Zadrwiłem: „Song Meiqian, powiedz mi, jak kochanka może być tak bezwstydna jak ty? Moi rodzice nawet nie rozwiedli się prawnie, jak możesz to w ogóle nazwać ślubem?!”

Roześmiała się pogardliwie: „Prawnie rozwiedziony? Twój tata już to ustalił przedwczoraj. Możesz przyjść i zajrzeć w każdej chwili. Jeśli to dla ciebie za dużo roboty, mogę ci też wysłać zdjęcie”.

Byłem oszołomiony. Przedwczoraj moja matka była nieprzytomna przez cały dzień, a ja dotrzymywałem jej towarzystwa przez cały dzień — niemożliwe było, żeby poradziła sobie z procesem prawnym.

Niemniej jednak, gdy już miałem obalić, nagle zrozumiałem, co się stało. Dzięki koneksjom Ning Haironga uzyskanie świadectwa rozwodowego nie mogłoby być łatwiejsze.

Moje serce poczuło się, jakby wpadło do lodowej piwnicy. Natychmiast wypełniła mnie nienawiść i uraza, a przede wszystkim bardzo mi było żal mojej matki.

Uczucie urazy i żalu narastało w jme. Roześmiałem się głośno, ale mój głos brzmiał gorzko: „Więc mówisz, że nie zapłacisz za operację, tak?”

Odpowiedziała bez wahania: „Tak, nie zrobię tego. Twój tata też nie”.

Smutek wytrysnął z głębi mojego serca. Ironicznie, byłem całkiem zadowolony, że moja matka była nieprzytomna w tym momencie.

W obliczu bezwzględności męża, a także niewdzięczności Song Meiqian, jej serce krwawiłoby, gdyby była obudzona.

Song Meiqian była córką szofera mojego ojca. Od dzieciństwa często przychodziła się bawić, szczególnie podczas zimowych i letnich wakacji, prawie zawsze była obecna.

Moja matka współczuła jej, ponieważ pochodziła z rodziny niepełnej, zawsze kupowała jej ubrania i buty. Cokolwiek posiadałem, ona też.

Ale jaki był wynik? Ponad dwadzieścia lat dobroci, a na końcu moja matka po prostu karmiła żmiję w swoim łonie.

Kontynuowała drwiny: „Poza tym, Jinghao wykorzystał cię dzisiaj tylko po to, żeby mnie zdenerwować. Nie myśl o sobie zbyt wysoko”.

Oparłem się o ścianę, pogrążony w myślach przez chwilę. Kiedy odzyskałem przytomność, telefon dawno się rozłączył.

No cóż... Intymne gesty Cheng Jinghao były tylko grą.

Siedziałem na skraju szpitalnego łóżka, gapiąc się na bladą twarz mojej matki. Moje serce stawało się cięższe z każdą sekundą.

Kiedyś byłam Lady Ning, której strój mógł z łatwością kosztować dziesiątki tysięcy. A jednak byłam u kresu sił z powodu marnych dwustu tysięcy. To była prawdziwa ironia.

Gdy pogrążałam się we frustracji, moja najlepsza przyjaciółka Zhou Manfan zadzwoniła do mnie i poprosiła, żebym poszła z nią do baru „Night Scene”.

Byłem wyczerpany i nie byłem specjalnie zainteresowany, ale ona właśnie zerwała ze swoim chłopakiem i tam może być chaos. Nie czułem się komfortowo, pozwalając jej iść samej, więc zgodziłem się dotrzymać jej towarzystwa.

Podszedłem do brzegu szpitalnego łóżka, chcąc naładować telefon komórkowy mojej matki, zanim pójdę szukać Manfana.

Nieumyślnie położyłem kciuk na przycisku odblokowywania odciskiem palca i podświadomie spojrzałem na ekran. Ale gdy tylko to zrobiłem, byłem oszołomiony.

Ekran telefonu komórkowego był odblokowany, dialog WeChat pokazał zdjęcie ze ślubu mojego ojca i Song Meiqian. Było to niezwykle przyciągające wzrok.

Wziąłem głęboki oddech. Moje palce drżały, gdy przewijałem rozmowę. Było też ich intymne zdjęcie!

Nadawca został dodany do jej kontaktów dopiero po południu. Poza kilkoma zdjęciami nie było żadnych innych wiadomości.

Kiedy przypomniałem sobie, co pielęgniarka powiedziała o tym, że moja matka miała nagłe trudności z oddychaniem, mój umysł pogrążył się w kompletnym chaosie.

Dlaczego ta osoba wysłała te zdjęcia? Czy to było, aby ostrzec moją matkę, czy też, aby ją rozwścieczyć i pogorszyć jej stan?

Wzdrygnęłam się, martwiąc się, że ta osoba może wysłać więcej materiałów, które znów wywołają reakcję u mojej matki. Początkowo zamierzałam usunąć tę osobę z jej kontaktów, ale nie byłam pewna, czy to ktoś, kogo moja matka znała.

Nie mając innego wyjścia, mogłam tylko powierzyć telefon pielęgniarce, żeby go przechowała, zanim pobiegnę do baru.

Night Scene był dość popularnym barem w powiecie Nancheng, ponieważ było w nim niezwykle drogo.

Kiedy znalazłem Manfan, na stole było już kilka pustych butelek. Jej policzki były zarumienione od picia. Rzuciła się na mnie, „Jingjing, jesteś najlepszy...”

Podparłem jej ciało w pozycji pionowej, po czym zacząłem wycierać jej oczy pandy, gdy płakała: „Jak możesz tyle pić? Zabiorę cię do domu, okej?”

Pokręciła głową i wcisnęła mi szklankę przed twarz. „Napij się ze mną” .

Westchnęłam cicho. Jakbym potrzebowała ujścia, wzięłam szklankę i wypiłam wszystko jednym haustem, prawie się przy tym dusząc, aż moje oczy zaszły łzami.

Jedna szklanka po drugiej. W pewnym momencie mojego pijackiego stanu poczułem, że mogę mieć chwilowy spokój.

Moim pierwotnym zamiarem było przybycie tutaj i pocieszenie jej, ale ostatecznie to ja nie byłem w stanie nawet normalnie chodzić z powodu alkoholu.

W chwili, gdy wyszłam z łazienki, wpadłam na skrzynię, która wydawała się solidnym betonem. Szybko przeprosiłam: „Przepraszam...”

Szybko cofnął się o kilka kroków, nie odpowiadając na moje przeprosiny.

Instynktownie podniosłem wzrok i spojrzałem na mężczyznę. Ta gładka i idealna linia szczęki wydawała się znajoma...

Cheng Jinghao? Czy pijaństwo może powodować halucynacje?