Rozdział 1 Chcę rozwodu

Aby uczcić siedemdziesiąte urodziny Sally Watkins, szanowana rodzina Watkins z Florisy zorganizowała ekstrawagancką uroczystość. Zarezerwowali najbardziej luksusowy pięciogwiazdkowy hotel w Florii, pięknie go udekorowali i zaprosili wielu gości, aby dołączyli do uroczystości.

Wnuki Sally obdarowały ją drogimi prezentami.

„Babciu, ten jadeit jest dla ciebie. Jest wart pięćset tysięcy dolarów...”

„Babciu, kupiłem ten żeń-szeń za osiemset tysięcy dolarów jako prezent urodzinowy dla ciebie”.

Po wręczeniu prezentów Sally ukłonili się i powiedzieli z szacunkiem: „Wszystkiego najlepszego, babciu!”

„Wstawajcie, dzieciaki.” Sally zaśmiała się serdecznie. Atmosfera w holu stawała się coraz bardziej harmonijna.

W tym momencie drzwi sali bankietowej nagle się otworzyły. Wszyscy podświadomie spojrzeli w tamtą stronę.

Nolan Valdez, zięć rodziny, trzymając w ręku prosty tort, podniósł głowę i krzyknął: „Czyje urodziny są dzisiaj?”

Jednakże gdy tylko ujrzał przed sobą scenę, natychmiast zamknął usta.

Wszyscy rozpoznali Nolana i radosna atmosfera momentalnie zmieniła się w wyjątkowo niezręczną, gdy w pomieszczeniu zapadła cisza.

Nolan stał zamrożony w uniformie dostawcy, co stanowiło ostry kontrast z eleganckimi garniturami i sukniami oraz luksusowym otoczeniem pięciogwiazdkowego hotelu!

„Bezużyteczne! Dzisiaj są moje siedemdziesiąte urodziny. Próbujesz je zepsuć?”

Sally, która przed chwilą się uśmiechała, nagle zmarszczyła brwi ze złości, gdy zobaczyła Nolana. Wskazała go laską i ryknęła na niego.

Właśnie wtedy weszła oszałamiająca kobieta o figurze modelki.

Była to Naomi Watkins, najpiękniejsza kobieta w Florisie, a zarazem żona Nolana.

Twarz Naomi opadła. Podeszła do Nolana i chciała go zabrać. „Babcia zaprosiła tylu gości, a wszyscy przynieśli cenne prezenty. Jak mogłeś przynieść tanie ciasto? Chodź ze mną!”

Trzy lata temu, z jakiegoś powodu, stary pan Watkins nalegał na wydanie swojej wnuczki Naomi za Nolana, który był biedny i niezdolny do pracy.

Niedługo po ślubie stary pan Watkins zmarł z powodu choroby. Od tego czasu rodzina Watkinsów traktowała Nolana jak służącego.

Pozycja Nolana w rodzinie Watkinsów była niewątpliwie niższa od pozycji portiera!

„Naomi, ja...” Nolan otworzył usta, próbując się bronić.

Wiedział, że dziś są urodziny Sally, ale nie wiedział, gdzie odbędzie się przyjęcie. Pracował dziś tylko po to, żeby dorobić. Wysłał tam ciasto, ponieważ otrzymał bardzo hojne zamówienie.

Klient o nazwie użytkownika Pan Bates dał mu sto dolarów i poprosił o dostarczenie tortu do hotelu.

Oczywiste było, że ktoś celowo go oszukał.

„Pan Harvey Bates, prezes Funmaker Media, jest tutaj!”

Drzwi sali bankietowej ponownie się otworzyły i wszedł wysoki, przystojny mężczyzna niosący pudełko z prezentem.

Kiedy Harvey Bates wszedł, rodzina Watkinsów, która kpiła z Nolana, od razu się uśmiechnęła. Sally również pokazała ciepły uśmiech.

Mimo że Harvey był właścicielem jedynie agencji, jego siostra była kierowniczką działu w Honory Group.

Honory Group było znaczącym przedsiębiorstwem na Florydzie; nawet rodzina Watkinsów musiała ich podziwiać i zabiegać o ich względy.

„Pani Watkins, przyniosłem pani prezent! Wszystkiego najlepszego!” Harvey otworzył pudełko z prezentem na oczach wszystkich, wyciągnął czek i podniósł go wysoko, żeby wszyscy mogli go zobaczyć.

„1 880 000!” – wykrzyknął ktoś.

Na Florisie taka kwota zwykle była przeznaczona na oświadczyny.

„Pani Watkins, jestem tu, aby dziś złożyć jej propozycję małżeństwa. Mam nadzieję, że to rozważy. Niech Naomi rozwiedzie się z tym nieudacznikiem i wyjdzie za mnie!” powiedział głośno Harvey z uśmiechem.

Zostawił czek i uśmiechnął się do Naomi, która stała w tłumie. Następnie odwrócił się i odszedł.

Przechodząc obok Nolana, rzucił mu ukradkowe spojrzenie i uśmiechnął się pogardliwie, a w jego oczach pojawił się sarkazm.

„To on! To pan Bates, człowiek, który celowo mnie tu przywiózł! Nie tylko zawstydził mnie przed wszystkimi, ale także chce zabrać mi żonę!”

Nolan był w szoku, bo już wszystko wiedział.

Słysząc propozycję, wszyscy byli oszołomieni. Gdy tylko Harvey wyszedł, zaczęli machać językami na ten temat.

„Siostra pana Batesa jest menedżerem inwestycyjnym Honory Group. Słyszałem, że pan Bates nie musi wiele robić; dzięki koneksjom siostry może łatwo zarobić dużo pieniędzy”.

„Rodzina Watkinsów ma tyle szczęścia! Wiele osób chce nawiązać kontakt z Honory Group za pośrednictwem pana Batesa. Jeśli pani Watkins zgodzi się wydać Naomi za niego, rodzina Watkinsów pomnoży swój majątek!”

Twarz Sally rozjaśniła się. Najwyraźniej była skuszona propozycją Harveya.

Zacisnęła mocniej chwyt na lasce i zawołała: „Straż!”

Wtedy weszła grupa rosłych ochroniarzy.

Rzuciwszy strażnikom plik pieniędzy, wskazała na Nolana i rozkazała: „Wyrzućcie go natychmiast!”

Przywódca przyjął pieniądze i dał znak swoim podwładnym, którzy siłą wyciągnęli Nolana i zrzucili go ze schodów.

Nolan poczuł ból w całym ciele. Kiedy w końcu wylądował na dole schodów, jego ciało było pokryte siniakami i w ogóle nie mógł ustać.

Ale ból był niczym w porównaniu ze złością, która w nim rosła.

„Sally Watkins, pracowałem dla ciebie jak niewolnik przez ostatnie trzy lata, a ty mnie tak upokorzyłaś!” ryknął ze złości. „Sprawię, że wszyscy tego pożałujecie!”

Wtedy zadzwonił jego telefon.

Odwracając się, Nolan zaczął macać swój przestarzały telefon. Na ekranie wyświetlił się nieznany numer.

Gdy tylko podniósł słuchawkę, usłyszał głos.

„Gratulacje, sir! Test zakończony; otrzymasz nagrodę za pierwszy etap próby — Honorową Grupę!”