Rozdział 3 Poddajesz się

Pochylił się, włożył ręce pod jej pachy i podniósł ją.

Nagle Tammy zdenerwowała się i odepchnęła go mocno. „Zejdź ze mnie!”

Prawie warknęła.

"........"

Jej postawa była taka dziwna. Czy ona coś wiedziała?

Jego oczy natychmiast stały się zimne. „Czy wiedziałeś?”

Tammy zacisnęła pięści ze smutku. „Tak!”

"........"

Angus rzekł chłodno: „W takim razie nie ma potrzeby udawać miłości”.

Było jasne, że sprawa wyszła na jaw, a jego chłodny ton zdawał się mówić jej, że nie ma już potrzeby udawania, że jest wobec niej delikatny.

Powietrze zrobiło się zimne, a całe ciało Tammy stało się ciężkie, jakby wszystkie jej wnętrzności zostały opróżnione!

Nagle poczuła tak wielką bezdech, że poczuła, jakby nie mogła oddychać, i upadła na ziemię, zasłaniając sobie piersi!

Angus wyczuł, że coś jest nie tak i natychmiast wziął ją w ramiona!

„Tammy!” W jego głosie słychać było naleganie.

Tammy przyśpieszyła oddech i chwyciła za krawat mężczyzny. Łzy płynęły jej z oczu, a jej czerwone oczy były pełne oburzenia!

„........”

Angus nie powiedział wiele, ale jego twarz była niezwykle wściekła. Po prostu podniósł Tammy i położył ją na łóżku.

„Tammy, jak się czujesz?” Delikatnie pogłaskał ją po twarzy, a cienka warstwa potu pokryła mu czoło.

Tammy patrzyła na niego szeroko otwartymi i pustymi oczami. Uśmiechnęła się do niego sarkastycznie.

Gdyby wcześniej się jej bał, byłaby szczęśliwa. Ale teraz po prostu czuła się chora.

Nie bał się, że umrze, ale bał się, że nie uda mu się nakłonić jej do podpisania formularza zgody!

Nagle Tammy usiadła na łóżku, odepchnęła go i zeszła z łóżka!

Angus zmarszczył brwi. Z łatwością złapał ją z powrotem długimi ramionami i trzymał w ramionach. Przytulił ją od tyłu, a jego oczy były ciemne. „Dokąd chcesz iść?”

"Puść mnie!" krzyknęła Tammy!

W końcu wybuchł potworny gniew i niemal ze wszystkich sił próbowała złamać ręce mężczyzny, który ją trzymał. Jej paznokcie niemal wbiły się w grzbiety jego dłoni.

Angus zmarszczył brwi, a dreszcz przebiegł mu po twarzy, gdy powiedział chłodno: „Przestań. Uspokój się!”

"........"

Ma czelność myśleć, że ona robi scenę?

Tammy zacisnęła zęby, żyły na jej czole nabrzmiały, gdy syknęła: „Angus, ty sukinsynu. Jak mogłeś tak zdradzić moje uczucia?!”

Ona go tak nienawidziła!

Angus zamknął oczy, a jego oddech stał się nieco szybszy. Z łatwością objął ją w uścisku. Jego silne i muskularne mięśnie naciskały na jej plecy przez kostium i koszulę nocną. Jego serce biło tak mocno, że niemal miażdżyło jej chude i kruche ciało.

Na koniec otworzył zimne i bezduszne oczy, których szron nie mógł się stopić: „Tak, poślubiłem cię dla twojej nerki, ale...”

Wydawało się, że próbuje wyjaśnić coś jeszcze, ale słowa nie chciały wyjść z jego ust.

Przecież robił to dla jej nerki. Co innego mógł zrobić, żeby to wytłumaczyć?

"........"

W końcu przyznał się do tego przed nią. Przyznał się do swojego zamiaru tak zgrabnie, tak sprawiedliwie!

Tammy wciągnęła zimne powietrze. Zagryzła zęby, a jej twarz była pełna łez. Łzy zakrywały blizny na twarzy. Wściekła się: „Nie oddam nerki Sonii. Poddajesz się!”

„Tammy, ona jest twoją siostrą. Dlaczego jesteś taka okrutna? To tylko nerka. Nie umrzesz!” Jego głos był również zabarwiony ukrytym gniewem, a jego silne, potężne ramiona wokół niej stały się ciaśniej.