บทที่ 6 ปาร์ตี้

หลังจากที่เธอได้เจอกับเซเวียร์ วูดส์เพียงสั้นๆ แต่ชวนหวาดกลัว เซียร่าก็ตัดสินใจซ่อนตัวอยู่ในห้องของเธอตลอดทั้งวัน หัวใจของเธอไม่ยอมหยุดเต้นแม้แต่ชั่วโมงเดียวหลังจากที่เธอเดินออกจากห้องของเขา เธอทั้งกลัวและโกรธในเวลาเดียวกัน เขาสามารถดึงเอาสิ่งที่ดีที่สุดออกมาจากตัวเธอได้เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา เขาใช้คำพูดที่สามารถปลุกเซียร่าผู้เฒ่าให้ตื่นจากการหลับใหล เธอไม่ได้กังวลว่าจะทำให้เขาขุ่นเคือง เพราะเขาไม่เคยมีความคิดเห็นดีๆ เกี่ยวกับเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นต้องพยายามทำให้เขาพอใจ และในเวลาเดียวกัน เขายังปลุกความกลัวในตัวเธอด้วย ซึ่งแทบจะทำให้เท้าของเธอแทบจะขยับไม่ได้จนล้มลงไปที่พื้น

“คุณเข้าไปทำอะไรในห้องนั้น คุณอยู่ในห้องมาทั้งวันแล้ว ออกมาเถอะ” แคลร์เร่งเร้าเซียร่า

นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่แคลร์มาตรวจดูเธอ ทุกครั้งที่เซียร่ารับรองกับเธอว่าเธอสบายดี

เซียร่าเปิดประตูห้องอย่างไม่เต็มใจ แคลร์รีบเข้าไปในห้องของเธอ เธอถือชุดเดรสสีน้ำเงินเข้มไว้ในมือ

“คุณมาทำอะไรที่นี่” แคลร์ถามด้วยความกังวล เซี ยร่าโบกหนังสือที่เธอพยายามจะอ่าน แต่ก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้พอที่จะทำเช่นนั้น

“ฉันกำลังอ่านหนังสือ” เธอกล่าวอธิบาย

นั่นดูเหมือนจะทำให้แคลร์ผ่อนคลายลง

“เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อน เธอแต่งตัวไปได้แล้ว แนนซี่จัดงานปาร์ตี้ต้อนรับทุกคนขึ้นเรือ จะต้องสนุกแน่ๆ เชิญเลย” แคลร์เอ่ยถามด้วยรอยยิ้มกวนๆ ตามปกติของเธอ

เซียร่าถอนหายใจ เธอกำลังจะปฏิเสธ แต่เธอกลับปิดปากเงียบและทำตามที่สั่ง ชุดนั้นสั้นมาก แทบจะเลยต้นขาของเธอไป มันรัดรูปร่างของเธอไว้เหมือนถุงมือ หลังจากที่เซียร่าแต่งตัวเสร็จแล้ว แคลร์ก็เสกมนตร์ให้กับผมและใบหน้าของเธอ แต่งหน้าเบาๆ และจัดทรงผม เซียร่าดูเหมือนเธอเหมาะกับการอยู่บนเรือ สวยและดูดี แต่จากคนทั้งหมด เธอรู้ว่ามันเป็นภาพลวงตา ถ้าไม่ใช่แคลร์ เธอก็ไม่เหมาะกับที่นั่น

“มาเลย” แคลร์ดึงเซียร่าให้ไปด้วย

แคลร์สวมชุดรัดรูปผ้ากำมะหยี่สีแดง แคลร์สูงและสวยสะดุดตาด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนมและความมั่นใจที่เข้ากัน

เมื่อแคลร์และเซียร่ามาถึงดาดฟ้าชั้นสอง งานปาร์ตี้ก็ดำเนินไปอย่างเต็มที่ ดนตรีอันดังผสมผสานกับเครื่องดื่มหลากสีสันเป็นสิ่งแรกที่เซียร่าสังเกตเห็น นั่นทำให้เธอคิดถึงอดีต ซึ่ง ตอนนี้รู้สึกเหมือนกับว่าชีวิตอีกชีวิตหนึ่ง เมื่อก่อนเธอมีเป้าหมายในการทำงานและมีคนต้องดูแล ตอนนี้เธอเป็นเด็กกำพร้า ถ้าไม่มีแคลร์ ไม่มีใครอยากรู้หรอกว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว

แนนซี่ถูกพบเห็นนั่งอยู่คนเดียวบริเวณบาร์พร้อมดื่มเครื่องดื่มสีชมพู ขณะที่พี่ชายของเธอกำลังเต้นรำกับสาวผมบลอนด์สุดเซ็กซี่ที่สวมชุดรัดตัวซึ่งแทบจะปิดก้นของเธอไม่ได้เลย

“แนนซี่” แคลร์ เข้าร่วมกับเจ้าสาว และโชคดีที่เจ้าบ่าวของเธอไม่ปรากฏตัวอยู่ที่ไหนเลย

“ในที่สุดคุณก็พบเธอ” แนนซี่พูดหยอกล้อในขณะที่มองไปที่เซียร่า

เซียร่ายิ้มน้อยๆ ให้เธอ ขณะที่ความรู้สึกผิดกัดกินอยู่ภายในใจของเธอ

“ใช่ เธออยู่ในห้องของเธอและกำลังอ่านหนังสืออยู่ เธอช่างเนิร์ดจริงๆ” แคลร์แซวเซียร่าพร้อมกับแนนซี่

เซียร่ายิ้มให้กับท่าทางตลกๆ ของพวกเขา แม้ว่าหัวใจของเธอจะเต้นแรงก็ตาม เธอไม่อยากเผชิญหน้ากับเซเวียร์ วูดส์อีกแล้ว

ดักลาสกำลังยุ่งอยู่กับสาวผมบลอนด์

เซียร่าเงียบงันเป็นส่วนใหญ่ในขณะที่ดื่มเครื่องดื่มผลไม้ของเธอ แนนซี่และแคลร์คุยกันถึงธีมของงานหมั้นที่กำลังจะมาถึง

เซียร่าเริ่มรู้สึกมึนหัวหลังจากดื่มแก้วที่สอง ไม่ว่าจะดื่มอะไรก็ตาม เธอไม่สามารถควบคุมแอลกอฮอล์ของตัวเองได้

"เฮ้ มาเต้นกันเถอะ" แคลร์ดึงเธอไปที่กลางฟลอร์เต้นรำ

เซียร่าเป็นนักเต้นที่ดี แต่ทุกอย่างต้องหยุดลงหลังจากที่เธอสูญเสียพ่อและพี่ชายของเธอไป

สะโพกของเธอแกว่งไปตามจังหวะดนตรี โดยไม่รู้เลยว่ามีคนจ้องมองเธออย่างเข้มข้นจากระเบียงส่วนตัวชั้นสี่ ร่างของเซเวียร์ซ่อนอยู่ในเงามืด แต่เขาเฝ้าดูทุกอย่างตั้งแต่วินาทีที่ได้ยินชื่อของเซียร์รา

หลังจากที่เซียร่าเริ่มเต้นรำภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์ เธอก็ได้รับความสนใจจากทุกคนในงานปาร์ตี้ ผู้ชายทุกคนต่างจ้องมองเธอด้วยความใคร่ ในขณะที่ผู้หญิงต่างก็มองเธอด้วยความอิจฉา

แนนซี่กำลังดูเธอเต้นรำด้วยความอยากรู้อยากเห็น

แต่เซียร่าไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกำลังได้รับความสนใจมากมายขนาดนี้

อดัมเข้าร่วมกับแคลร์ในขณะที่เพลงเปลี่ยนเป็นเพลงโรแมนติก เซียร่าขอตัวออกจากฟลอร์เต้นรำเพื่อเข้าห้องน้ำ เธอพบห้องน้ำอยู่สุดทางเดินซึ่งค่อนข้างว่าง

พนักงานทุกคนกำลังให้บริการแขกใกล้ดาดฟ้า หลังจากเซียร่าทำธุระเสร็จ เธอก็เดินโซเซออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกเวียนหัวและเมา

"เฮ้ สวยจัง" สองแขนแปลกๆ โอบรอบตัวเธอจากด้านหลัง ทำให้เธอตกใจกลัวสุดขีด

“ปล่อยฉันไป คุณเป็นใคร” เซียร่าพยายามดิ้นรนเพื่อหลุดจากชายที่กำลังจูบคอของเธอจากด้านหลัง

แต่เขาไม่ฟังเธอเลย และเขาไม่มีเจตนาจะปล่อยเธอไป เขาดึงสายเสื้อของเธอลงจากคออย่างแรง ขณะที่เขายังคงจูบเธออย่างแรงอย่างต่อเนื่อง

“ไม่ ปล่อยฉันไป แคลร์” เซียร่าเริ่มตื่นตระหนก แต่เธอเมาและเธอไม่มีแรงพอที่จะดึงตัวเองให้หลุดจากคนลวนลาม และไม่มีใครเห็นหรือได้ยินเขาตะโกนขอความช่วยเหลือเพราะเสียงเพลง

“ไม่ แคลร์” เซียร่าพยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่เพื่อหนีให้เป็นอิสระ หากเธอสามารถทำสิ่งที่เริ่มต้นไว้สำเร็จ เธอคงไม่สามารถรอดชีวิตจากการโจมตีครั้งนี้ได้

“ไม่ ช่วยด้วย” ราวกับมีคนได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเธอ ชายคนนั้นถูกดึงถอยหนีจากเธออย่างแรง

เซียร่าถอยหนีทันทีและหันไปเผชิญหน้ากับคนที่มาช่วย เธอ ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเซเวียร์ วูดส์ ยืนอยู่ที่นั่นและมองเธอด้วยสายตาที่ดูเหมือนเขากำลังเยาะเย้ยเธอ

ตอนนี้ผู้ล่วงละเมิดเธอนอนนิ่งอยู่บนพื้นในทางเดิน

"มา"