Κεφάλαιο 22

Dylan POV.

«Βασίλισσα μου». Άκουσα καθώς ένιωσα ένα χέρι στο χέρι μου να με τραβάει απαλά στα πόδια μου, το ίδιο χέρι άγγιξε απαλά το πηγούνι μου και σήκωσε το κεφάλι μου προς τα πάνω για να με κοιτάξει. «Φαίνεσαι θετικά λαμπερή». Ένα μικρό ρίγος αηδίας με πλημμύρισε, αλλά δεν μπορούσα να αρνηθώ ότι οι σπίθες που δημιουργούσαν τα χέρια του ένιωθαν υπέροχα. Χαμογέλασε προφανώς παρατηρώντας την ελαφριά αντίδρασή μου, και μαζί της ένιωσα να κλωτσήσω τον εαυτό μου που του έδωσα την ικανοποίηση. Έβαλε το χέρι του στο κάτω μέρος της πλάτης μου και με πήγε προς τους γονείς του. «Μάνα, πατέρα, αυτός είναι ο όμορφος σύντροφός μου.» Ο αντίχειράς του χάιδεψε απαλά την πλάτη μου, καθώς με έδειξε στους γονείς του. Άκουσα τις πόρτες που μόλις περπάτησα να κλείνουν ήσυχα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν εντελώς μόνος με αυτούς τους ανθρώπους.

Ο πατέρας του έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου και με άρπαξε τραχιά το πιγούνι. Γύρισε το κεφάλι μου δεξιά και μετά αριστερά πριν με κοιτάξει ξανά στα μάτια. «Είναι... πολύ όμορφη, θα της το δώσω». Ο βασιλιάς σήκωσε τον αντίχειρά του για να εξετάσει την πληγή στο μέτωπό μου που προκάλεσε η φυγή μου. «Ωστόσο, η προκλητική της στάση καλύτερα να υποχωρήσει αμέσως, διαφορετικά θα υπάρξουν συνέπειες... Βασίλισσα ή όχι».