Na granicy Norwanii Sophia York była zszokowana, gdy dowiedziała się, że jej brat sprzedał ją za 100 tysięcy dolarów, aby pokryć swoje długi hazardowe.
Technive było obszarem high-tech, który był siedliskiem działalności przestępczej. Znane było z oszustw, handlu ludźmi, handlu organami i przemocy. Ludzie tam nie przejmowali się ludzkim życiem.
Uroda Sophii przykuła uwagę przestępców, którzy próbowali zmusić ją do sprzedaży swojego ciała.
Sophia walczyła z całych sił, ale w zamian otrzymała bezlitosne bicie, w wyniku którego jej ubranie zostało podarte, a ciało posiniaczone.
Przytłoczona bólem, w końcu pomyślała o swoim mężu, Alexandrze Morrisonie.
„Proszę, nie dotykaj mnie. Mogę sprawić, że mój mąż da ci tyle pieniędzy, ile zechcesz. Proszę!” Sophia szlochała, odmawiając po raz ostatni.
Jednym z zadań przestępców było żądanie okupu.
Przywódca grupy, Ken, przerwał ataki swoich ludzi. Złapał telefon i podał go Sophii. „Powiedz mężowi, żeby przyniósł 20 milionów dolarów. Cokolwiek mniej, a będziesz musiała obsłużyć nas wszystkich, zanim sprzedasz nam swoje ciało”.
Dreszcz przebiegł jej po kręgosłupie, gdy zatrzęsła się ze strachu.
Podziwiała Aleksandra z daleka przez trzy lata, zanim w końcu wzięli ślub miesiąc temu.
Czy mężczyzna, który nigdy nie spędził z nią czasu, byłby skłonny poświęcić dla niej 20 milionów dolarów?
„Okej” odpowiedziała słabo. W tym momencie Alexander był jej ostatnią nadzieją.
Zadzwoniła do Alexandra. Wkrótce połączenie zostało nawiązane, ale zamiast niego odezwał się kobiecy głos. „Halo? Kto to?”
Serce Sophii natychmiast się zapadło.
Usiadła z bólem i błagała natarczywie: „Jestem Sophia, żoną Alexandra Morrisona. Czy możesz pozwolić mi z nim porozmawiać?”
Druga kobieta przeciągnęła: „Nate właśnie śpi. Możesz po prostu ze mną porozmawiać”.
Sophia poczuła ostry ból w piersi. „Proszę, przekaż telefon Aleksandrowi natychmiast.”
Druga kobieta zmieniła temat ze złością. „Sophia, nie myśl, że poślubienie Nate'a faktycznie daje ci prawo do zachowywania się jak jego żona.
„Wiem, że wykorzystałaś jego babcię, żeby zmusić go do poślubienia ciebie. Jestem tą, którą kocha, a ty nas rozdzieliłaś”.
Kobieta syknęła: „Nate nigdy nie zwróciłby uwagi na taką bezwstydną dziwkę jak ty. Zasługujesz na samotne życie”.
Sophia zbladła, czując, że jej serce było bezwstydną dziwką jak ty. Zasługujesz na samotne życie”. zmiażdżona.
Właśnie wtedy usłyszała słaby głos Alexandra. „Kto tam, Eleanor?”
„Oszustwo telefoniczne”. Eleanor Hoffis szybko zakończyła rozmowę. Natychmiast rozległ się śmiech wśród mężczyzn otaczających Sophię.
„Twój mąż już ma kogoś innego. Zapomnij o wysyłaniu pieniędzy, żeby cię uratować; wątpię, żeby w ogóle się tobą przejmował”.
Sophia nie wiedziała, że Aleksander był zakochany w kimś innym. Głupio tęskniła za nim przez trzy lata.
Nie miała pojęcia, że babcia Alexandra skłamała, że poślubił ją z miłości. Okazało się, że rozbiła parę.
Sophia powoli zamknęła oczy, a łzy spłynęły po jej bladych policzkach.
Fizyczny ból, który czuła, nie był niczym w porównaniu z bólem serca.
Nagle jeden z mężczyzn nerwowo zapytał: „Powiedz, o tym imieniu, które powiedziała wcześniej. Jej mąż nie może być przywódcą norvaniańskiego wojska, prawda?”
Wszyscy w Norvanii wiedzieli, kim był Alexander Morrison.
W najcięższym okresie konfliktu na Bliskim Wschodzie poprowadził swoją armię, aby ratować niewinnych cywilów, którzy zostali bez dachu nad głową w wyniku najazdu, i zniszczył każdego wroga, który stanął mu na drodze.
