W dniu, w którym u Olivii Fordham zdiagnozowano raka żołądka, jej mąż, Ethan Miller, opiekował się dziećmi swojej pierwszej miłości.
Na szpitalnym korytarzu Keith Rogers powiedział ponuro, trzymając w ręku raport z biopsji: „Olivio, wyniki są już znane. Jeśli operacja się powiedzie, pięcioletni wskaźnik przeżycia dla złośliwego guza 3A wynosi od 15 do 30 procent”.
Olivia mocno ścisnęła pasek swojej torby smukłymi palcami. Jej drobna twarz była blada i poważna. „Keith, ile czasu mi zostało do życia, jeśli nie poddam się operacji?”
„ Od sześciu miesięcy do roku. To zależy od każdego. W twoim przypadku lepiej jest najpierw przejść dwie rundy chemioterapii przed operacją. Zapobiegnie to ryzyku rozprzestrzenienia się guza lub przerzutów”.
Olivia ugryzła się w wargę i wydusiła z siebie: „Dziękuję”.
„ Nie dziękuj mi. Natychmiast załatwię ci przyjęcie do szpitala” – powiedział Keith.
„ Nie ma takiej potrzeby. Nie planuję leczenia. Nie dam rady tego przetrwać” – powiedziała Olivia.
Keith chciał powiedzieć coś więcej, ale Olivia skinęła głową w jego stronę. „Keith, pomóż mi utrzymać to w tajemnicy. Nie chcę, żeby moja rodzina się martwiła”.
Rodzina Fordhamów była bankrutem. Olivia musiała już wyginać się do tyłu, aby pokryć koszty leczenia swojego ojca, Jeffa Fordhama. Gdyby jej rodzina dowiedziała się o jej chorobie, niewątpliwie pogorszyłoby to sytuację.
Keith westchnął bezradnie i powiedział: „Nie martw się. Będę trzymał język za zębami. Słyszałem, że jesteś mężatką. Twój mąż—”
„ Keith, proszę, zaopiekuj się moim tatą. Muszę już iść.” Olivia wydawała się bardzo niechętna do rozmowy na ten temat i szybko odeszła, zanim zdążył odpowiedzieć. Keith pokręcił głową.
Plotka głosiła, że rzuciła studia i wyszła za mąż. Najwybitniejszy geniusz w szkole medycznej popadł w ruinę.
Przez dwa lata leczenia ojca, była jedyną osobą, która zajmowała się wszystkim. Nawet kiedy zemdlała z powodu choroby i została wysłana do szpitala przez przechodniów, jej mąż nigdy się nie pojawił.
Myśląc wstecz, Ethan naprawdę dobrze ją traktował w roku, w którym się pobrali. Niestety, kiedy jego pierwsza miłość wróciła na wieś w ciąży, wszystko się zmieniło.
Pewnego razu Olivia, która również była w ciąży, wpadła do wody z Mariną Carlton, jego pierwszą miłością. Pośród jej zmagań zobaczyła, jak płynął w kierunku Mariny z całych sił. Z powodu tej próby ona i Marina przedwcześnie zaczęły rodzić.
Olivia została uratowana zbyt późno i przegapiła optymalny moment na otrzymanie leczenia. Kiedy dotarła do szpitala, jej dziecko zmarło w łonie. Siedem dni po śmierci dziecka Ethan poprosił o rozwód, ale ona się na to nie zgodziła.
Teraz, gdy wiedziała o swojej chorobie, nie mogła już dłużej zaprzeczać. Drżącymi rękami wybrała jego numer, a on odebrał po trzecim sygnale.
Powiedział chłodno: „Nie będę cię widział, chyba że w celu rozwodu”.
Łzy napłynęły do oczu Olivii, gdy zmusiła się do przełknięcia słów o swojej chorobie. Głos Mariny nagle rozległ się w tle w telefonie. „ Ethan, czas na pediatryczną kontrolę”.
Łzy, które Olivia powstrzymywała przez długi czas, w tej samej chwili popłynęły po jej twarzy. Jej dziecko odeszło, a jej rodzina była zrujnowana, ale teraz miał rodzinę z kimś innym. Nadszedł czas, aby to wszystko się skończyło.
Już nie błagała go tak jak wcześniej. Zamiast tego powiedziała słabo: „Ethan, weźmy rozwód”.
Ethan był wyraźnie oszołomiony przez telefon. Zaśmiał się zimno i powiedział: „Olivia, jakie sztuczki tym razem robisz?”
Olivia zamknęła oczy i powiedziała: „Będę na ciebie czekać w domu”.
Zebrała wszystkie siły, żeby się z nim rozłączyć, i osunęła się na ziemię przy ścianie. Deszcz wpadający do korytarza zmoczył ją, gdy chwyciła telefon i ugryzła się w rękaw, płacząc bezgłośnie.
Ethan tępo wpatrywał się w telefon, gdy dziewczyna nagle się rozłączyła.
Po roku cichego traktowania, podczas którego odmawiała rozwodu bez względu na wszystko, dlaczego nagle zmieniła zdanie dzisiaj? Jej głos również brzmiał łzawo.
Spoglądając na ulewny deszcz, Ethan wyszedł z oddziału.
„Ethan, dokąd idziesz?” zapytała Marina, goniąc go z dziećmi na rękach. Kiedy zobaczyła, że szybko odchodzi, jej łagodny wyraz twarzy natychmiast stał się przerażająco ciemny.
Olivia, ta suka! Nadal nie chciała się poddać!
Minęło sporo czasu, odkąd Ethan ostatni raz wszedł do domu, który dzielili podczas małżeństwa. Spodziewał się, że stół jadalny będzie zastawiony jego ulubionymi potrawami przygotowanymi przez Olivię, ale willa była ciemna i pusta.
Niebo zawsze ciemniało zbyt wcześnie jesienią. Noc zapadła, chociaż była dopiero 18:00.
Ethan zauważył wazon zwiędłych kwiatów na stole jadalnym. Znając Olivię, nie zostawiłaby zwiędłych kwiatów na stole, więc istniało tylko jedno możliwe wytłumaczenie.
Ostatnio nie była w domu i najprawdopodobniej opiekowała się ojcem w szpitalu.
Kiedy Olivia otworzyła drzwi, zobaczyła wysokiego mężczyznę stojącego przy stole w jadalni w garniturze. Wyraz jego przystojnej twarzy był zimny jak lód, a jego ciemne oczy były wypełnione głęboką nienawiścią.
Olivia była przemoczona po biegu z samochodu do domu w deszczu. Kiedy jego lodowate spojrzenie padło na nią, dreszcz przeszedł jej po kręgosłupie. „Gdzie byłeś?” Ethan zapytał lodowato.
Oczy Olivii, które zawsze błyszczały w przeszłości, w tym momencie były matowe. Spojrzała na niego obojętnie i powiedziała: „Od kiedy ci na mnie zależy?”
Ethan prychnął i powiedział: „Nie będziesz mógł podpisać papierów, jeśli coś ci się stanie”.
Jego słowa przebiły jej serce jak ostre igły. Wlokła stopy do przodu, ociekając wodą. Nie płakała ani nie robiła zamieszania, ale spokojnie wyciągnęła dokumenty z koperty.
„ Nie martw się, już je podpisałam” – powiedziała.
Położyła dokument na stole w jadalni i Ethan zdał sobie sprawę, że nigdy w życiu nie uważał słowa „rozwód” za tak nieprzyjemne. Olivia miała tylko jedną prośbę, a mianowicie alimenty w wysokości dziesięciu milionów dolarów.
„ Zastanawiałem się, dlaczego nagle zgodziłeś się na rozwód. Okazuje się, że chodzi o pieniądze” – zakpił. Jego pogardliwy wyraz twarzy wypełnił jej pole widzenia.
Dawna Olivia broniłaby się, ale teraz była po prostu zbyt wyczerpana. Więc po prostu stała tam, gdzie była i powiedziała cicho: „Zgodnie z prawem mogłam wziąć połowę twojego majątku netto, panie Miller. Ale poprosiłam cię tylko o dziesięć milionów dolarów. Kiedy przychodzi co do czego, nadal jestem życzliwa”.
Ethan zrobił krok do przodu, rzucając długi cień na Olivię. Przytrzymał jej brodę smukłymi palcami i powiedział głębokim, zimnym głosem: „Jak mnie nazwałaś?”
„ Panie Miller, jeśli nie podoba się panu ta forma zwracania się, to nie mam nic przeciwko zwracaniu się do pana jako do mojego byłego męża. Może pan odejść po podpisaniu papierów.”
Jej arogancki wyraz twarzy nie spodobał się Ethanowi. „To mój dom. Kto dał ci prawo prosić mnie, żebym wyszedł?” powiedział.
Olivia uśmiechnęła się złośliwie i powiedziała: „Rzeczywiście, nie mam prawa. Proszę się nie martwić, panie Miller. Wyprowadzę się po otrzymaniu aktu rozwodowego”.
Po tych słowach odtrąciła jego dłoń i spojrzała mu prosto w oczy. Powiedziała lodowato: „Panie Miller, proszę przynieść swoje dokumenty do ratusza jutro o 9 rano. Zobaczę się tam”.
