„Przykro mi, ale nie zatrudniamy tutaj kobiet powyżej 30 roku życia” – powiedział niecierpliwie kierownik restauracji do Sarah, odpędzając ją.
Gdy Sarah odchodziła apatycznie, usłyszała, jak kierownik cicho mruczy: „Kto chciałby być moim klientem, gdybym miał brzydką starą kelnerkę?” Sarah lekko zmarszczyła brwi. Myślała o tym, żeby się odwrócić i powiedzieć kierownikowi, że ma zaledwie 25 lat!
Powstrzymała się jednak, gdy zobaczyła swoje odbicie w sąsiednim oknie.
Jej twarz straciła młodość, a blask, który kiedyś zdobił jej oczy, dawno już zgasł.
Wychudzone ciało, suche włosy, pomarszczona twarz i przestarzałe ubrania dodawały jej co najmniej 10 lat.
Uświadomiła sobie, że w ostatnich latach stała się starą kobietą...chociaż miała zaledwie 25 lat!
Sarah uśmiechnęła się gorzko, gdy trudności ostatnich kilku lat zalały jej umysł. Gdy odciągnęła swoje zmęczone ciało od sceny, zauważyła samochód zatrzymujący się za nią.
Przybycie samochodu marki Maybach nie umknęło uwadze menedżera restauracji.
„Prezydencie White, witaj” – powiedział służalczo kierownik. Sarah nagle zatrzymała się w miejscu.
„Danielu, czy możesz mi towarzyszyć przy zakupie ubrań po tym wszystkim? Dzisiaj jest nowa data przyjazdu do stoiska Chanel” – powiedziała cicho Samantha, gdy wysiedli z samochodu. Jej ręce były na ramieniu Daniela, który tylko na nią spojrzał i odpowiedział prostym „dobrze”.
Ta pojedyncza sylaba zamroziła Sarah na ziemię! Zanim mogła się powstrzymać, jej głowa powoli się obróciła... a jej oczy spoczęły na pięknej twarzy Daniela!
To musiał być on... Sarah nie mogła przewidzieć, że w ten sposób się spotkają po rozwodzie 3 lata temu.
Była tak przygnębiona, tak bez szczęścia. On wciąż był jej opanowanym sobą, znacznie ponad szeregami zwykłych ludzi.
Samantha obok niego była równie elegancka i dostojna, jak 3 lata temu. Ostatecznie zostali razem.
Czy więc jej obecność znów była dla mnie zaskoczeniem?
„Sarah?” powiedział Daniel, gdy ją zobaczył. Niedowierzanie było wyraźnie wypisane w jej oczach.
Wyraz twarzy Samanthy zmienił się nieznacznie i zakrztusiła się: „O mój Boże, to naprawdę ty, Sarah? Co ci się stało?” Sarah otrząsnęła się z oszołomienia. Szybko odwróciła głowę, mrucząc: „Złapałaś niewłaściwą osobę!” Pośpiesznie odwróciła się, by uciec”.
Nie było mowy, żeby mogła stawić im czoła dzisiaj. Żadna kobieta nie byłaby gotowa stawić czoła swojemu bogatemu byłemu mężowi i jej pięknej, kochającej byłej rywalce w tak żałosnym stanie. Zwłaszcza po tym, jak byli razem!
Porównanie zwycięzcy i przegranego było aż nadto oczywiste.
Daniel dogonił Sarę w biegu, krzycząc: „Sarah, zatrzymaj się!”
W chwili, gdy jego ręka chwyciła ją za ramię, krzyknęła, jakby ktoś ją kłuł szpilkami: „Puść mnie! Nie jestem Sarą, naprawdę nią nie jestem!”
Była całkowicie skupiona na swoich zmaganiach, by uciec od Daniela i nie zauważyła, że samochód pędził drogą. W końcu z trudem się uwolniła i pobiegła drogą.
„Sarah, uważaj!” krzyknął Daniel, ale było już za późno. Samochód uderzył Sarah, powodując, że uderzyła się w głowę i straciła przytomność.
Zapadła w długi sen... Śniło jej się wszystko, co wydarzyło się przed jej dziewiętnastymi urodzinami. Wróciły do niej wspomnienia, które uważała za utracone.
Zdała sobie sprawę, że Sarah z przeszłości nie była mięczakiem; nie skończyłaby w tak nędznym stanie. Kiedyś była dumą swojej rodziny... ale teraz... Rozmyślając o przeciwnościach losu, które musiała znosić, łzy smutku spływały jej po twarzy.
„Pacjentka jest nadal nieprzytomna, ale jej stan prawie się ustabilizował. Doznała lekkiego wstrząsu mózgu głowy, ale tydzień lub dwa odpoczynku powinny wystarczyć, aby stanęła na nogi. Będzie jednak potrzebować suplementów z powodu długotrwałego niedożywienia...” W pokoju szpitalnym lekarz szczegółowo wyjaśnił Danielowi stan fizyczny Sarah.
Posągowy mężczyzna lekko się zmarszczył. Jak Sarah mogła cierpieć na długotrwałe niedożywienie? Daniel odwrócił głowę, by spojrzeć na Sarah, akurat na czas, by zauważyć łzy spływające po starzejącej się twarzy jego byłej żony... Jego oczy lekko zadrżały, gdy koktajl emocji napłynął do jego serca.
Sarah, jakie życie prowadzisz po naszym rozwodzie? Jednocześnie Samantha, która stała obok Daniela, również spojrzała na Sarah, gdy ta pielęgnowała swoje własne myśli.
Spojrzała na kobietę, która kiedyś była z Danielem, ale ostatecznie została przez nią wyrzucona; była przeszczęśliwa. Jej serce wzbiło się w górę, gdy zobaczyła, w jakim nędznym stanie znalazła się Sarah.
Sarah, przegrałaś ze mną raz... teraz, gdy jesteś stara i brzydka, będzie ci gorzej. Ledwo mogę zebrać siły, żeby się z tobą rozprawić. Jestem pewna, że zwiędniesz jak śmiecie, którymi się stałaś.
Przecież nawet dla idioty wybór między piękną kobietą a starym żebrakiem byłby wyjątkowo łatwy. Samantha mogła mieć zastrzeżenia co do młodej i pięknej Sarah, ale teraz... Te myśli tak bardzo poprawiły nastrój Samanthy, że poczuła się wdzięczna wobec swojej dawnej rywalki.
Trąciła Daniela i powiedziała cicho: „Danielu, nie martw się, jestem pewna, że Sarah będzie w porządku. Co powiesz na to, żebyśmy znaleźli dla niej prywatną pielęgniarkę, albo jeszcze lepiej, zostawili jej trochę pieniędzy. Myślę, że tego najbardziej teraz potrzebuje”. Daniel spojrzał na swoją narzeczoną i lekko skinął głową. „Danielu, jest bardzo późno. Później mamy jeszcze rodzinną kolację, na której omówimy nasze nadchodzące zaślubiny. Nie powinniśmy pójść?” – powiedziała Samantha, a Daniel zdał sobie sprawę, że takie wydarzenie rzeczywiście było w jego planie.
Od czasu rozwodu nie szukał nowej żony, ale jako jedyny męski dziedzic rodziny White musiał się ożenić, aby zapewnić przetrwanie nazwiska White.
Samantha była jego przyjaciółką z dzieciństwa. Cała rodzina White była w niej zakochana; jej uroda i intelekt były również niewątpliwymi zaletami. Dlatego po sfinalizowaniu rozwodu Daniela, obie rodziny próbowały ich połączyć. Daniel był ciepły dla Samanthy, ale nie był w niej zakochany. Z drugiej strony, nie było ani jednej kobiety, w której byłby zakochany.
Nawet jego małżeństwo z Sarą nie było z miłości, gdyż było to małżeństwo zaaranżowane.
Dla niego, dopóki jego żona była biologiczną kobietą, nie miał nic przeciwko każdej osobie, która zajmowałaby to stanowisko .
Jego obojętność tylko się pogłębiła po nieudanym małżeństwie z Sarah. Wzruszył ramionami i zgodził się z obojętnością, gdy jego rodzina poruszyła temat poślubienia Samanthy. A dziś wieczorem odbyła się kolacja między dwiema rodzinami, aby omówić ich małżeństwo. Właściwie tego ranka wyszli szukać restauracji, aby zorganizować przyjęcie weselne i kupić suknie... Kto by pomyślał, że trafili na Sarah.
Byłej żony nie widział od trzech lat.
Prawdę mówiąc, Daniel kiedyś zastanawiał się, w jakich okolicznościach spotkają się ponownie, ale żaden ze scenariuszy w jego głowie nie pasował do dzisiejszego dziwnego wydarzenia.
Była byłą żoną rodziny White, jak mogła popaść w tak opłakany stan? Pamięta, że zostawił jej znaczną kwotę alimentów po rozwodzie. Kwota ta powinna być więcej niż wystarczająca, aby mogła spędzić resztę życia w luksusie, więc dlaczego znalazł ją w takiej sytuacji? To pytanie zaprzątało mu umysł odkąd opuścił szpital.
„Danielu, co masz na myśli?” Samantha zapytała ciekawie , na co Daniel odpowiedział sucho: „Nic poważnego”.
„Myślisz o Sarze, prawda?” Samantha westchnęła: „Nie mogłam uwierzyć, że to ta sama Sarah, którą widzieliśmy na górze. Dlaczego wybrała takie życie, skoro ma środki na lepsze życie? Dlaczego jest taka tępa?” Tępa... dokładnie tak Daniel wyobrażał sobie Sarę.
