Κεφάλαιο 117 Ο θυμός του Ρούμπι
Η Λίζα σήκωσε το βλέμμα στο πρόσωπο της μητέρας της και είδε ότι δεν φοβόταν πια. Ανάπνευσε με ανακούφιση.
Κοίταξε γύρω της και είδε ότι δεν υπήρχε κανένα σημάδι καμαριέρας στην κρεβατοκάμαρά της. Ήταν μόνο αυτή και η μητέρα της.
Ήξερε ότι δεν μπορούσε να μιλήσει σε κανέναν για τη θλίψη της εκτός από τη μητέρα της, αφού δεν έχει πραγματικούς φίλους. Έτσι απελευθερώθηκε απαλά από την αγκαλιά της μητέρας της και κοίταξε τη μητέρα της με μια αδικημένη έκφραση. Αποφάσισε να καθαρίσει με τη μητέρα της.