Bölüm 117

"Elbette, Smalls, ama bu sefer sen benimsin!" Kota beni sırtına alıp koşmaya başlıyor. Diğer çocuklar gülüyor ve yetişmek için koşuyorlar.

İnsanlarla dolup taşan paketleme evine koşmamız hiç zaman almadı. Ön kapılar ardına kadar açılmıştı ve insan grupları ön bahçede ve verandada dolaşıp konuşuyor ve eğleniyorlardı. Arka bahçeden gelen müziği duyabiliyordum ve Alpha'nın gurur ve neşe ızgarasından gelen nefis barbekü kokusunu alabiliyordum.

" Kota, beni yukarı çıkarıp hızlıca bir duş alıp kıyafetlerimi değiştirebilir misin?"