Bölüm 5

Bölüm 5 Au Pair'in İlişkisi

Moana

Ertesi sabah saat 4:30'da uyandım - muhtemelen gerekenden biraz daha erken, ama bu işte hiçbir riske girmeyecektim. Sonraki bir saati duşta kendimi neredeyse tamamen yıkayarak, saçımı düzelterek, kıyafetlerimi ütüleyerek ve üzerimde tek bir saç teli veya toz zerresi olmamasına ekstra özen göstererek geçirdim, çünkü bugün hayatımı değiştirecek işin ilk günüydü ve mükemmel olmam gerekiyordu.

Daha sonra hazırlıklarımın son yarım saatini volta atarak ve pencereden dışarı bakarak geçirdim, Selina'nın bahsettiği arabayı beklerken tırnaklarımı yememek için tüm gücümle kendimi zorladım. İşte bakın, saat 5:59'u vurur vurmaz, siyah bir arabanın yavaşça ön tarafa yanaştığını gördüm ve neredeyse dairemden dışarı fırlayıp merdivenlerden aşağı indim, böylece tam 6:00'da arabanın kapısını açmış oldum.

" Hıh," dedi Selina, arkaya tırmanırken saatine bakarak. "Tam altı. Biraz nefes nefese kaldım ama en azından buradasın."

"Üzgünüm," dedim, bir tutam saçımı kulağımın arkasına sıkıştırıp emniyet kemerimi taktım. "Kötü bir mahalle, bu yüzden dışarıda beklemek istemedim."

Selina cevap vermedi. Şoför arabayı kaldırımdan çekti ve cadde boyunca ilerlemeye başladı.

" Önce avukatınızla sözleşmenizi imzalamak için duracağız," dedi Selina, pencereden dışarı bakarken sesi düzdü ve kırışık yüzünde bir nebze iğrenme vardı. "Sonra, zamanınızın çoğunu geçireceğiniz çatı katı dairesini gezeceksiniz. Eşyalarınızı almak için eski evinize dönmeniz gerekmeyeceğinden şüpheleniyorum?"

Dairemi ve içindekileri düşündüm.

" Şey, orada birkaç kıyafetim ve eşyalarım var-"

“ İşvereniniz size ihtiyacınız olan her şeyi sağlayacaktır: kıyafetler, tuvalet malzemeleri, kitaplar ve ihtiyaç duyabileceğiniz veya isteyebileceğiniz başka her şey. Geri dönmeniz gereken duygusal eşyalarınız yoksa, böyle bir taşınma için zamanınızı ve enerjinizi boşa harcamanızı önermem.”

Boynumda minik gümüş madalyonu sıkarak garipsedim . O madalyon sahip olduğum tek duygusal şeydi ve her zaman boynumdaydı. O dairedeki diğer her şey yanabilirdi, umrumda değildi.

" Pekala," dedi Selina.

Araba yolculuğunun sonraki birkaç dakikasını tam bir sessizlik içinde geçirdik. Selina pahalı şehir arabasının arkasında tam karşımda oturuyor olmasına rağmen, bana bakmak için bir kez bile pencereden ayrılmadı. Ama bunun beni etkilemesine izin vermedim; kurt adamların egemen olduğu bir dünyada insan olarak büyümek beni bu tür bir muameleye hazırladı. İnsanları eşit gören birçok kurt adam vardı, ancak bizi aşağı bir ırk olarak gören daha da fazlası vardı. Selina muhtemelen onlardan biriydi.

Sürücü sonunda arabayı, kapının üzerinde "William Brown, Esq." yazan bir tabela bulunan, büyük cumbalı pencereleri olan bir kahverengi taşın önünde durdurdu. Selina tek kelime etmeden arabadan indi ve kapıya doğru yürüdü — ben de aynısını yaptım, pirinç tokmağıyla kapıyı tıklatırken arkasında durdum.

Birkaç dakika sonra kapı açıldı ve genç bir kadın bizi içeri aldı. Ofis, maun ve yanık kahvenin mide bulandırıcı bir karışımı gibi kokuyordu ve ürkütücü bir şekilde sessizdi. Ne Selina ne de kadın tek kelime etmedi; kadın sadece arkamızdan kapıyı kapattı ve kısa bir koridorun sonunda yarı açık bir kapıyı işaret etti ve içeri girdiğimizde, devasa ahşap bir masanın arkasında oturan yaşlı bir adam vardı.

Uyuyordu.

Selina yüksek sesle boğazını temizleyip karşısındaki sandalyeye oturdu ve hâlâ uyanmadığında hızla onu masanın altından tekmeledi.

" Uyan, William!"

" Ne? Oh!" diye haykırdı yaşlı adam törensizce uyandırılırken irkilerek. Kapıda dururken kahkahamı bastırdım ama Selina aniden arkasını dönüp oturmam için başıyla işaret ettiğinde gülümsemem hızla kayboldu.

" Doğru," dedi William, titreyen yaşlı elleriyle gözlüklerini takarken bir çekmeceyi açıp bir yığın belge çıkardı. "Şimdi, bakalım..."

Arkasındaki duvardaki guguklu saat, yarışan kalp atışlarımla aynı anda tik tak etti ve kulaklarımı doldurdu, yaşlı avukat parmaklarını yalayıp belgeleri karıştırırken beni neredeyse deli etti. Sonunda, zahmetli bir şekilde uzun bir süre ve Selina'dan gelen kısa bir "öhö"den sonra, benim için evrak paketini çıkardı ve bir kalemle önüme koydu.

" Sadece bu temel sözleşmeyi ve gizlilik anlaşmasını imzalamanız gerekecek" dedi.

Öne eğildim ve kalemi aldım, sözleşmeyi taradım. Birkaç ilginç maddeyi fark ettiğimde kaşlarım kalktı: biri işverenimle hiçbir zaman romantik ilişkiye giremeyeceğimi söylüyordu ve bir diğeri de işverenimin çocuğuna izinsiz hamile kalmamın yasak olduğunu söylüyordu.

" Şey... Bu maddeler ne işe yarıyor?" diye sordum, onları işaret ederek. William eğilip onlara baktı, sonra elini umursamazca salladı.

" Hepsi çok standart."

" Ama ben-"

" Sadece anlaşmayı imzala," diye homurdandı Selina kendi kendine. "Maddeleri ihlal edeceğini düşünmüyorsan..."

"Hayır, hayır," dedim, noktalı çizgiye hızlıca imzamı atıp sözleşmeyi William'a geri kaydırdım. "Asla yapmam. Sadece merak ettim."

Selina bir kez daha "Hıh," diye ses çıkardı ve ayağa kalkıp eteğini düzeltti.

" Tamam, bitti," dedi, kısa etkileşimimizden çoktan bitkin görünen William'a nazikçe başını sallayarak. "Hadi gidelim, Moana."

…

Birkaç dakika sonra çalışıp yaşayacağım yere vardık. Önceki gün ziyaret ettiğim Tudor tarzı dağ malikanesinden çok farklıydı, ancak aynı derecede büyük ve güzeldi. Selina ve ben mermer lobiden geçtik ve asansörle birkaç düzine kat yukarı çıktık, ardından kiraz ağacı parke zeminli ve pahalı bir Paris apartmanını anımsatan büyük, kemerli pencereleri olan muhteşem bir girişe çıktık.

Biz geldiğimizde Ella bizi bekliyordu. Önceki geceden çok daha derli toplu ve çok daha az vahşi görünüyordu, fırfırlı ve saçında bir fiyonk olan sade bir bebek mavisi elbise giymişti.

Benim ve Selina'nın büyük şaşkınlığına rağmen, Ella kollarını bana sıkıca sardı ve sonra elimi okşadı, beni Selina'dan uzaklaştırdı ve devasa dairenin etrafında bir tur attırdı — yer çok büyük olduğu için bir saatten fazla sürdü ve bittiğinde tamamen bitkin düşmüştüm. Ella'nın yatak odası tek başına benim eski dairemden daha büyüktü.

Sonunda Ella beni ikiz hizmetçiler Lily ve Amy ile tanıştırdıktan sonra odamın olacağı yere götürdü.

" Bu senin odan!" dedi, minik elleriyle büyük bir çift kapıyı iterek. Ne kadar geniş ve güzel olduğunu, hatta aşağıdaki şehre bakan küçük bir balkonu olduğunu görünce bir nefesimi bastırdım.

" Bu... benim mi?" diye sordum, inanamayarak.

" Mm-hmm," dedi Ella, yatağa tırmanıp biraz zıplayarak. "Gel yatağı hisset!"

Gülümseyerek yatağa yürüdüm ve Ella'nın yanına oturdum.

"Vay canına, zıplıyormuş," dedim, Ella kıkırdadı ve kollarını açarak sırtüstü yattı. Sessizliği ve yalnız olmamızı Ella'yı biraz daha iyi tanıma fırsatı olarak değerlendirdim — ayrıca bu gizemli babanın tam bir tuhaf olmadığından emin olmak için biraz bilgi almak istedim.

" Peki, bana anne baban hakkında bir şey söyleyebilir misin?" diye sordum. "Annen var mı?"

Ella başını iki yana salladı, hâlâ sırtüstü uzanmış bir şekilde tavana bakıyordu. "Hayır. Annemle hiç tanışmadım. Ben doğduğumda öldü."

" Ah," diye cevapladım, sesim titreyerek. "Üzgünüm."

Ella sadece doğruldu ve omuz silkti, yataktan atlayıp şifonyere doğru yürüdü ve süslü çekmece kulplarıyla oynadı. "Sorun değil. Sadece babamla mutluyum. Bana karşı her zaman naziktir ... Keşke benimle daha fazla zaman geçirebilseydi."

Ayağa kalktım ve Ella'ya doğru yürüdüm. Döndü ve bana baktı, gözleri bir önceki geceki kadar maviydi. "Eminim o da seninle daha fazla zaman geçirebilmeyi istiyordur," dedim.

…

O akşam, tüm günü oyun oynayarak geçirdikten sonra, Ella ve ben Amy ve Lily akşam yemeğini hazırlarken oturma odasının zemininde oturuyorduk. Ella'nın boya kalemleriyle bir resim çizmesini izliyordum, henüz kendisi için tam olarak çözemediği şeyleri çizmesine yardım ediyordum ki ön kapının tık sesiyle açıldığını duydum.

Ella başını hızla kaldırdı ve aniden boya kalemlerini düşürdü, ayağa fırladı ve fuayeye doğru koştu.

" Baba!" diye bağırdı. Derin bir nefes aldım ve ayağa kalktım, gömleğimi düzelttim ve işverenimle ilk kez tanışmaya hazırlanırken saçımı hızla düzelttim.

" Hey prenses. İyi bir gün geçirdin mi?"

Sesini duyduğumda gözlerim büyüdü.

Sanki hakkında çok şey duyduğum bu zengin, yakışıklı babayı daha önceden tanıyormuşum gibi geldi.