บทที่ 65 ความรู้สึกหวานซึ้ง
โมนาลิซ่า
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยดวงตาที่มัวและเหนื่อยล้าที่กำลังลืมตาขึ้นช้าๆ
“อืม” ฉันครางออกมาเบาๆ มือของฉันเอื้อมไปจับที่อีกด้านของเตียงอย่างไม่รู้ตัวและสัมผัสมัน ไม่มีใครอยู่ฝั่งตรงข้ามของเตียง
โมนาลิซ่า
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยดวงตาที่มัวและเหนื่อยล้าที่กำลังลืมตาขึ้นช้าๆ
“อืม” ฉันครางออกมาเบาๆ มือของฉันเอื้อมไปจับที่อีกด้านของเตียงอย่างไม่รู้ตัวและสัมผัสมัน ไม่มีใครอยู่ฝั่งตรงข้ามของเตียง