Bölüm 162 No.162

Karmakarışık bir battaniye yığınıyla uyandı, yaralı ve kafası karışmıştı. Süslü oda hala karanlıktı ama büyük yatağa doğru uzanan giysilerinin izini seçebiliyordu. Çıplak gövdesinin üzerinden geçen ağır bir kol hareket etmesini engelliyordu. Son birkaç gündür bu onların yoluydu. Çarşafların ve çıplaklığın bulanıklığı. Ayağa kalkmaya çalıştı ve o kol vücudunu sıkıca sardı.

" Nereye gittiğini sanıyorsun?" diye mırıldandı boğuk bir ses, yüzü hala yastıkların içindeydi. Dönüp ona baktı.

" Durmalıyız," diye inledi Jess, yanına çökerken.