Rozdział 500

„ Pani Dickerson.” Selina przemówiła, ostrożnie ciągnąc za strój Amandy. Amanda opuściła wzrok i zobaczyła, że mała dziewczynka żałośnie patrzy na nią swoimi dużymi, okrągłymi oczami. Wydawała się pytać, dlaczego Amanda ją ignoruje.

Amanda była wzburzona swoimi szczenięcymi oczami, ale mogła jedynie odwzajemnić się wymuszonym uśmiechem. Miles zauważył jej niepokój związany z Seliną. Zmarszczył brwi, ale szybko ukrył emocje i powiedział: „Liczymy na pani wsparcie, aby sztuka odniosła sukces, pani Dickerson. To będzie pierwszy występ dzieci, więc mam nadzieję, że odłoży pani na bok swoje osobiste uczucia dla dobra dzieci”.

Wyraz twarzy Amandy zamarł. Jej serce było w rozterce, ale zachowywała nonszalancką minę. Skinęła głową i odpowiedziała: „Nie martw się. Ja się tym zajmę”.