Κεφάλαιο 124

Ωστόσο, ο Nigel είχε μια ισχυρή αίσθηση αποφασιστικότητας σε αυτό το θέμα - ήθελε να παντρευτεί την Αναστασία και την ήθελε για σύζυγό του. Ήθελε να τη φροντίζει και ήθελε να της παραδώσει όλη του τη ζωή.

Ο Νάιτζελ είπε στην Αναστασία τα πάντα για τους καλεσμένους που είχε γνωρίσει νωρίτερα - πολλοί από αυτούς ήταν τεράστιοι μεγιστάνες που δεν θα είχε την ευκαιρία να συναντήσει αν δεν υπήρχε το φιλανθρωπικό δείπνο. «Μα βαρέθηκα τόσο πολύ», μουρμούρισε ο Νάιτζελ αναστενάζοντας. Χαμογέλασε όταν είδε το βραχιόλι στο χέρι της. «Τελικά φοράς αυτό που σου έδωσα;»

Κοίταξε το βραχιόλι. "Φυσικά. Είμαι αυτός που το σχεδίασα». Ο Nigel είχε αγοράσει ένα βραχιόλι από αυτήν και της το είχε χαρίσει την ημέρα που το παρέλαβε. Η Αναστασία είχε μείνει άφωνη - δεν ήθελε να το πάρει, αλλά ο Νάιτζελ είχε επιμείνει, οπότε δεν είχε άλλη επιλογή από το να δεχτεί το δώρο του στο τέλος.