Bölüm 150

İçimdeki huzursuzluk hissini bir kenara ittim -her neyse, hepsi boşunaydı- ve Max'i takip ederek sessizce Büyükbabamın odasından çıktım ve kapıyı arkamdan neredeyse kapatacak kadar çektim.

Asansöre yarı yoldaydık, katın resepsiyon masasının önünden geçiyorduk ki, o hemşireyi tekrar gördüm. Max ve ben birlikte burada olduğumuz son seferde Büyükbabamın odasında olan hemşire. Ona özlem dolu bir bakış atmış ve vücuduna gereksiz yere yakın bir geçiş yapmıştı.

Masanın arkasında duruyordu, büyük bir yazıcının cam tarayıcısında bir belgenin fotokopisini çekmek için yana dönmüştü. Yaklaştığımızda Max'i gördü ve pek de dikkat çekmeyen bir şekilde iki kere baktı.