บท 547
หลังจากวางสาย ชาร์ล็อตต์มองออกไปนอกหน้าต่างรถ พระจันทร์สว่างไสวส่องแสงสว่างบนท้องฟ้าที่มืดมิดราวกับประภาคารแห่งความหวัง
ทันใดนั้น เธอรู้สึกหัวใจเต้นแรงด้วยความมั่นใจ ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ฉันจะกล้าหาญและเผชิญหน้ากับมัน
เมื่อเธอถึงบ้านก็ดึกแล้ว